Ορθόδοξες ιστοσελίδες στα πορτογαλικά. Ευχαριστώ τον αδελφό μας μοναχό Άβελγια τη συλλογή και την αποστολή. O Χριστός ας τον ευλογεί και ας φωτίζει όλους τους Πορτογάλους και πορτογαλόφωνους αδελφούς μας (και όλο τον κόσμο) προς την αληθινή πίστη και τη βασιλεία Του. Vida Ortodoxa
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ† Ο ΑΙΤΩΛΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΑΡΝΑΝΙΑΣ ΚΟΣΜΑΣ Περιοδικό Άγιος Κοσμάς Αιτωλός Προσκυνητής Επειδή κάποιοι εξακολουθούν να επιλέγουν την αγαθή μερίδα... αντιστεκόμενοι στα κελεύσματα των καιρών και των "πνευματικών"και ''σκεπτόμενων"χλιαρών (όπως και εγώ πρώτος) Χριστιανών, σας παραθέτω μια εγκύκλιο του Μητροπολίτη Κοσμά, η οποία φρονώ οτι θα έπρεπε προ πολλού να υιοθετηθεί και εκδοθεί από την Εκκλησία της Ορθόδοξης Πατρίδας μας... ( Νώντας Σκοπετέας)
Προς τον ευσεβή κλήρον και λαόν της καθ’ ημάς Ιεράς Μητροπόλεως
Η θερινή περίοδος, αγαπητοί, ιδιαιτέρως στην ύπαιθρο, είναι συνυφασμένη με τα πανηγύρια, τις θρησκευτικές δηλαδή λατρευτικές εκδηλώσεις, οι οποίες οργανώνονται με την ευκαιρία των εορτών του ορθοδόξου εορτολογίου τους θερινούς μήνες. Τον Ιούνιο, τον Ιούλιο και τον Αύγουστο εορτάζει η Παναγία μας, εορτάζουν Άγιοι της Εκκλησίας μας. Όπου υπάρχουν Ιεροί Ναοί προς τιμήν τους, πλήθη λαού τρέχουν να εκκλησιασθούν, να ζήσουν το μυστήριο της Θείας Λειτουργίας και τις διάφορες πανηγυρικές ακολουθίες, να ακούσουν το θείο κήρυγμα, να ζωογονηθούν πνευματικά. Ο αγνός Ελληνικός λαός, με την αδιάφθορη ελληνοχριστιανική παράδοσι, έφερε μετά τις λατρευτικές ακολουθίες και την αγνή και καθαρή ψυχαγωγία του: ολόψυχα, πλούσια αλλά και απλά οικογενειακά τραπέζια και γεύματα, με σεβασμό στην καθιερωμένη από την Εκκλησία νηστεία, εγκάρδιες προπόσεις και ευχές, ζωντανά ενθουσιαστικά τραγούδια, που εξυμνούσαν την ελληνική λεβεντιά και τις ένδοξες σελίδες της ελληνικής ιστορίας, τραγούδια που τιμούσαν την οικογένεια και τα αγνά ήθη, παραδοσιακοί χοροί με παλμό και ζωντάνια, χοροί, οι οποίοι σέβονταν και περιφρουρούσαν την αξιοπρέπεια και την καθαρότητα των νέων.
Αυτά τα πανηγύρια προσέφεραν όλες τις αγνές και αληθινές χαρές στους πανηγυριστές. Γέμιζαν την καρδιά με αισιοδοξία και χαρά, φανέρωναν το μεγαλείο της ανθρωπίνης ψυχής και μάλιστα του νέου και της νέας, στερέωναν στην ψυχή τις αξίες και τα ιδανικά, έφερναν ανάμεσα στους ανθρώπους την αληθινή αγάπη και ενότητα. Πόσο ωραία θα ήταν να συνεχίζονταν αυτά τα ευλογημένα πανηγύρια. Θα είμασταν όλοι χαρούμενοι και ωφελημένοι.
( Όμως...) Ανησυχούμε όμως σήμερα, γιατί κάποιες άλλες εκδηλώσεις τώρα το καλοκαίρι παίρνουν θέση στη ζωή των συνανθρώπων μας. Εκδηλώσεις οι οποίες όχι μόνο δεν ωφελούν, αλλά εργάζονται καταλυτικά εις βάρος αρχών, αξιών και αυτής της γνησίας ελληνοχριστιανικής παραδόσεώς μας. Ενδεικτικά μόνον θα αναφέρουμε τις πολιτιστικές εκδηλώσεις που γίνονται κατά την αγία περίοδο του Δεκαπενταυγούστου. Δεν φαίνονται να έχουν σχέσι με την πίστι μας, την Εκκλησία μας, την Παναγία μας, τους Αγίους μας, αφού καμιά σχέση δεν έχουν με τη λατρεία μας. Πολλές εκδηλώσεις γίνονται Σάββατο βράδυ, με αποτέλεσμα να μην εκκλησιάζονται οι χριστιανοί μας, που συμμετέχουν σε αυτές.
Τι περίοδος είναι ο Δεκαπενταύγουστος, αγαπητοί; Κατανυκτική περίοδος, περίοδος νηστείας, εγκρατείας, ασκήσεως για να ετοιμασθή ο χριστιανός και έτοιμος να τιμήση τη μεγάλη μάνα, την Παναγία μας, στη μεγάλη της εορτή, στις 15 Αυγούστου. Ούτε λάδι δεν καταλύουν οι ευσεβείς και συνειδητοί χριστιανοί αυτές τις άγιες ημέρες.
Και όμως σε αυτές τις πολιτιστικές εκδηλώσεις με τις ξενόφερτες επιδράσεις, τις αμαρτωλές προκλήσεις και επιδείξεις, όσοι συμμετέχουν, τρώνε κρέατα ημέρες Δεκαπενταυγούστου. Πίνουν, μεθούν, χορεύουν χορούς σαρκολατρικούς, παρουσιάζονται με άσεμνη ενδυμασία, μεταβάλουν τον κατανυκτικό Δεκαπενταύγουστο σε κοσμικό αμαρτωλό ξεφάντωμα.
Και κατ’ αυτόν τον τρόπο μένουν μακριά από τις εκδηλώσεις αυτές, η θεοσέβεια, η καθαρότης, ο φόβος Θεού, η υπακοή στο θέλημά Του, η γνησία ελληνοχριστιανική παράδοσι των ελληνικών πανηγυριών που αναφέραμε. Αγαπητοί, είμαστε Έλληνες και γνωρίζουμε, πρέπει να γνωρίζουμε ποιά και τι είναι η Παναγία για την Ελλάδα και τους Πανέλληνες.
Μας αγάπησε, μας αγαπά, μας σκέπασε και μας σκεπάζει η Παναγία μας και προσεύχεται για μας. Άγιοι πατέρες ομολογούν ότι η Παναγία μας για την κρίσι της Ελλάδος, πολύ προσεύχεται σήμερα.
Δεν βλέπουμε που πάμε; Δοκιμάζεται η πατρίδα, υποφέρουν οι Έλληνες. Ενώ κανείς δεν αγαπά την Ελλάδα και τους Έλληνες, η Παναγία μας αγαπά.
Γιατί λοιπόν τώρα τις μέρες του Δεκαπενταυγούστου διοργανώνουμε τέτοιες εκδηλώσεις που λυπούν, προσβάλλουν, υβρίζουν, θα πω, την Παναγία μας;
Είναι φοβερό να βλέπει σήμερα, τις άγιες ημέρες του Δεκαπενταυγούστου, ελληνικές Ορθόδοξες κοινότητες να διοργανώνουν τέτοιες κοσμικές εορτές και μάλιστα στον περίβολο των Ιερών Ναών, πολλές φορές να κρεοφαγούν και να σαρκοποιούνται οι Χριστιανοί μας.
Δεν θέλω να προσβάλω κανέναν. Δεν θέλω να πιέσω κανέναν. Δεν πολεμώ την ψυχαγωγία, την αναγκαία ξεκούρασί σας. Δεν θέλω να σας στερήσω τη ψυχαγωγία, την ξεκούρασι, τη χαρά. Θέλω πάντοτε να χαίρεσθε.
Να χαίρεσθε όμως χωρίς να αμαρτάνετε. Ως πνευματικός πατέρας σας καλώ να αρνηθήτε αυτές τις διασκεδάσεις τώρα που τιμούμε την Παναγία μας. Ας διοργανωθούν έξω από το Δεκαπενταύγουστο και φυσικά όπως θέλει η παράδοσί μας.
Εφιστώ την προσοχή των Εφημερίων και των Εκκλησιαστικών Συμβουλίων. Καμιά σχέσι καί συμμετοχή δεν θα έχουν σε αυτές τις εκδηλώσεις. Αγαπητοί, ας αφυπνισθούμε. Η Παναγία μας μας καλεί. Ας την τιμήσουμε, ας την δοξολογήσουμε, ας την παρακαλέσουμε θερμά να προσεύχεται για εμάς. Ας πάρουμε την σωτήριο απόφασι: Το Δεκαπενταύγουστο εφέτος δεν θα αμαρτήσουμε. Θα τιμήσουμε αληθινά την Παναγία μας.
(The service of the Small Paraklesis is chanted in times of distress and sorrow of soul and during the first fourteen days of August.)
Priest: Blessed is our God always, now and forever and to the ages of ages. People: Amen.
Psalm 142
O Lord, hear my prayer, give ear to my supplications in Your truth; hear me in Your righteousness. Do not enter into judgment, with Your servant, for in Your sight no one living is justified. For the enemy has persecuted my soul; he has crushed my life to the ground; he has made me dwell in darkness, like those who have long been dead, and my spirit is overwhelmed within me; my heart within me is distressed. I remembered the days of old; I meditated on all Your works: I pondered on the work of Your hands. I spread out my hands to You; my soul longs for You, like a thirsty land. Hear me quickly, O Lord; my spirit fails. Do not turn Your face away from me, lest I be like those who go down into the pit. Cause me to hear Your mercy in the morning, for in You I have put my trust. Cause me to know, O Lord, the way in which I should walk, for I lift up my soul to You. Rescue me, lord, from my enemies; to You have I fled for refuge. Teach me to do Your will, for You are my God. Your good Spirit shall lead me in the land of uprightness. For Your name’s sake, O Lord, You shall quicken me. In Your righteousness You shall bring my soul out of trouble, and in Your mercy, You shall utterly destroy my enemies. And you shall destroy all those who afflict my soul; for I am Your servant.
Tone 4
God is the Lord; and has revealed Himself to us, blessed is he who comes in the name of the Lord. Vs. 1. Give thanks to the Lord and call upon His holy name. God is the Lord; and has revealed Himself to us, blessed is he who comes in the name of the Lord. Vs. 2. All the nations have surrounded me, but in the name of the Lord, I have overcome them. God is the Lord and has revealed Himself to us; blessed is he who comes in the name of the Lord. Vs. 3 This has been done by the Lord, and it is wonderful in our eyes. God is the Lord and has revealed Himself to us; blessed is he who comes in the name of the Lord.
Tone 4
To the Theotokos, let us run now most fervently, As sinners and lowly ones, Let us fall down in repentance, Crying from the depths of our soul: Lady, come and help us, Have compassion upon us; Hasten now for we are lost In the host of our errors; Do not turn your servants away, For you alone are a hope to us. Glory to the Father and the Son and the Holy Spirit.
(Repeat the above or the Apolytikion of the Church.)
Now and forever and to the ages of ages. Amen. O Theotokos, we shall never be silent. Of your mighty acts, all we the unworthy; Had you not stood to intercede for us Who would have delivered us, From the numerous perils? Who would have preserved us all Until now with our freedom? O Lady, we shall not depart from you; For you always save your servants, From all tribulation.
Then we read: Psalm 50
Have mercy on me, O God, according to Your great mercy; and according to the multitude of Your compassion blot out my transgression. Wash me thoroughly from my iniquity, and cleanse me from my sin. For I acknowledge my iniquity, and my sin is ever before me. Against You, You only, have I sinned, and done this evil in Your sight, that You may be found just when You speak, and blameless when You judge. For behold, I was conceived in iniquity, and in sin my mother bore me. For behold, You have loved truth: You have made known to me the secret things of Your wisdom. You shall sprinkle me with hyssop, and I shall be made clean: You shall wash me, and I shall be whiter than snow. Make me to hear joy and gladness, that bones which You have broken may rejoice. Turn Your face away from my sins, and blot out all my iniquities. Create in me a clean heart, O God, and renew a steadfast spirit within me. Do not cast me away from Your presence, and do not take Your Holy Spirit from me. Restore to me the joy of Your salvation: And establish me with Your governing Spirit. I shall teach transgressors Your ways, and the ungodly shall turn back to You. Deliver me from bloodguiltiness, O God, the God of my salvation, my tongue shall rejoice in Your righteousness. O Lord, open my lips, and my mouth shall show forth Your praise. For if You had desired sacrifice, I would give it: You do not delight in burnt offering. A sacrifice to God is a broken spirit, God will not despise a broken and humbled heart. Do good in Your good pleasure to Sion; and let the walls of Jerusalem be built. Then You shall be pleased with a sacrifice of righteousness., with oblation and whole burnt offerings. Then they shall offer bulls on Your altar.
Crossing the waters as on dry land, In that way escaping From the evils of Egypt's land, The Israelites cried out exclaiming: To our Redeemer and God, now let us sing.
Most Holy Theotokos save us.
With many temptations surrounding me, Searching for salvation, I have hastened unto you; O Mother of the Word, and ever-Virgin, From all distresses and dangers deliver me.
Most Holy Theotokos save us.
Assaults of the passions have shaken me, My soul to its limits Has been filled with much despair; Bring peace, O Maiden, in the calmness, Of your own Son and your God, all-blameless One.
Glory to the Father and the Son and the Holy Spirit.
To God and the Savior you've given birth; I ask you, O Virgin, From the dangers deliver me; For now I run to you for refuge, With both my soul and my reasoning.
Now and forever, and to the ages of ages. Amen.
Diseased is the body and the soul; Deem me truly worthy Of divine guidance and your care; For you alone are God's Mother, As the good and the birthgiver of the Good.
Ode 3. The Heirmos.
The apse of the heavens, Are you O Lord, Fashioner, And the Holy Church's great Founder, Likewise establish me, In constant love for You For You're the height of our longing; Support of the faithful, The only Friend of all.
Most Holy Theotokos save us.
A protection and shelter, I have with you in my life, You, the Theotokos and the Virgin, Pilot me towards your port; For you are the cause, The cause of that which is good, Support of the faithful, The only all-praised One.
Most Holy Theotokos save us.
I entreat you, O Virgin, Disperse the storm of my grief, and the soul's most inward confusion, Scatter it far from me; You are the Bride of God, For you have brought forth the Christ, the Prince of Peace; Only, all-blameless One.
Glory to the Father and the Son and the Holy Spirit.
Having brought forth unto us the cause and giver of good, From your great abundance of kindness, Pour forth upon us all; For all is possible, For you who carried the Christ, Who is mighty in power; You, who are blessed of God.
Now and forever and to the ages of ages. Amen
With most serious ailments, And with the passions so dark, I am being tested, O Virgin, Come and bring help to me; For I have known of you, That you are without fail the endless treasure of cures, Only all-blameless One.
Deliver us, All of your servants, from danger, O Theotokos; After God, we all flee to you, For shelter and covering, As an unshakable wall and our protection. Turn to me, In your good favor, all praise-worthy Theotokos; Look upon my grave illnesses, Which painfully sting my flesh and heal the cause of my soul's pain and suffering.
(The priest commemorates those for whom the Paraklesis is sung.)
Priest: Have mercy on us, O God, according to Your great love, we pray You, hearken, and have mercy. People: Lord have mercy (3). Priest: Again we pray for our Archbishop (name), our Bishop (name), and all the clergy and the laity in Christ. People: Lord have mercy (3). Priest: Again we pray for mercy, life, peace, health, salvation, visitation, forgiveness and remission of the sins of the servants of God, all pious and Orthodox Christians, those who reside and visit in this city, the members, council members, contributors, and benefactors of this holy church. People: Lord have mercy (3). Priest: Again we pray for the servants of God. . . (At this time the Priest commemorates those for whom the Paraklesis is sung.) People: Lord have mercy (3). Priest: For You are a merciful and loving God, and to You we give glory, to the Father and the Son and the Holy Spirit, now and forever and to the ages of ages. People: Amen.
(After the petitions, we chant the following Kathisma:)
Tone 2.
A fervent prayer, and wall most unshakable A merciful spring And shelter of all mankind; Fervently, we cry to you: Theotokos, our Lady, Come to us And from all dangers now deliver us The only protection who speeds to us.
O Lord, I have heard of the wondrous mystery of Your salvation; I have contemplated all Your works And I have glorified Your great divinity.
Most Holy Theotokos, save us.
Still the darkest of passions, Calm the sea of errors In your great peacefulness; It was you who bore the guiding Lord, And you who are the blessed bride of God.
Most Holy Theotokos save us.
Your depth of compassion Grant unto me As one beseeching you; You have carried the Compassionate The Savior of those praising you.
Glory to the Father and the Son and the Holy Spirit
We are thankful for all the gifts Which we have been given by you the Spotless One; And to you, we sing a hymn of praise, Knowing you to be the Mother of God.
Now and forever and to the ages of ages. Amen.
As a hope and foundation, And a wall unshaken Of our salvation; Having you, the all-lauded One, From afflictions do you rescue us.
Ode 5. The Heirmos.
Lord, enlighten us, With Your precepts that can guide our lives, And with Your arm most powerful Grant to us Your peace, O You Who are the Friend of all.
Most Holy Theotokos, save us.
Pure one, fill my heart with a merriment, a happiness; Bestow on me your spotless joy, For you have given birth to Him Who is the cause of joy.
Most Holy Theotokos, save us.
Deliver all of us From the dangers, Theotokos, most pure, For you bore the timeless deliverer, And you bore the peace, the peace which has surpassed all thought.
Glory to the Father and the Son and the Holy Spirit.
Dissipate the cloud Of my sinfulness, O bride of God, With the brightness of your eminence; For you brought forth the Light, The Divine, which was before all time.
Now and forever and to the ages of ages. Amen.
Heal me from the ills O Most Pure One which the passions bring, Make me worthy of your guiding care, And unto me grant health, Through your intercessions and your prayers.
Ode 6. The Heirmos.
My petition, I pour out to the Lord, And to Him I will confess all my sorrows; For many woes Fill my soul to its limits, And unto Hades my whole life has now approached, Like Jonah, I pray to You, From corruption, O God, now raise me.
Most Holy Theotokos, save us.
From death and corruption He has saved My nature, held by death and corruption; For unto death He Himself has surrendered; For which reason, O Virgin, please intercede With Him who is your Lord and Son, From the enemies' evils deliver me.
Most Holy Theotokos, save us.
I know you as the protection of my life, A steadfast shelter and refuge, O Virgin; Disperse the host Of my many temptations, And force away the demonic attacks from me; I pray to you unceasingly, From corruption of passions deliver me.
Glory to the Father and the Son and the Holy Spirit.
We have you as a wall of refuge, And our soul's most perfect salvation; You are an aid, In affliction, O Maiden, And in your light we rejoice to eternity; O Lady, also now, From the passions and dangers deliver us.
Now and forever and to the ages of ages. Amen.
I lie now on a bed of infirmities, And there is no healing at all for my body Except for you, Who has brought forth our Savior, God, the healer of all our infirmities; Of your goodness, I pray to you, From corruption of sicknesses raise me.
Deliver us, All of your servants, from dangers, O Theotokos; After God, we all flee to you, For shelter and covering, As an unshakable wall and our protection. Spotless one, Who by a word, did bring to us the Word eternal, In the last days ineffably; Do you now plead with him As the one with the motherly favor.
The priest commemorates as before.
Kondakion. Tone 2.
A protection of Christians unshamable, Intercessor to our Holy Maker, unwavering, Please reject not The prayerful cries of those who are in sin. Instead, come to us, for you are good; Your loving help bring unto us, Who are crying in faith to you: Hasten to intercede And speed now to supplicate, As a protection for all time, Theotokos, for those who honor you.
(Then the 1st Antiphon of the Anavathmoi of the 4th Tone.)
From the years of my youth, many passions combat me; but You, Who are my Savior, assist me and save me. (2) You haters of Zion shall be put to shame by the Lord Almighty, for as grass in the fire, you shall all be withered. (2) Glory to the Father and the Son and the Holy Spirit. By the Holy Spirit, every soul is made living, is exalted, and made shining through purification, by the Threefold Oneness, in a hidden manner. Now and forever and to the ages of ages. Amen.
By the Holy Spirit, the streams of grace are flowing, watering, all of the creation, granting life upon I shall remember your Holy Name from generation to generation.
Verse: Listen, O Daughter, and see, and incline your ear, and forget your people and your father's house and the King will desire your beauty. I remember Your Holy Name from generation to generation.
Priest: Let us pray to the Lord, our God, that we may be deemed worthy to hear the Holy Gospel, People: Lord, have mercy (3). Priest: Wisdom, Arise, Let us hear the Holy Gospel. Peace be with all. People: And with your spirit. Priest: The reading of the Holy Gospel according to Luke. Let us be attentive. People: Glory to You, O Lord, glory to You. Priest: In those days Mary arose and went in haste into the hill country, to a city of Judah, and she entered the house of Zachariah and greeted Elizabeth. And when Elizabeth heard the greeting of Mary, the babe leaped in her womb; and Elizabeth was filled with the Holy Spirit and she exclaimed with a loud cry, Blessed are you among women, and blessed is the fruit of your womb! And why is this granted me, that the mother of my Lord should come to me? For behold, when the voice of your greeting came to my ears, the babe in my womb leaped for joy. And blessed is she who believed, for there would be a fulfillment of what was spoken to her from the Lord." And Mary said, "My soul magnifies the Lord, and my spirit rejoices in God my Savior, for he has regarded the lowly estate of his handmaiden. For behold henceforth all generations will call me blessed; for he who is mighty has done great things for me, and holy is his name." And Mary remained with her about three months, and returned to her home. People: Glory to You, O Lord, glory to You.
Tone 2.
Glory to the Father and the Son and the Holy Spirit. Father, Word, and Spirit, Trinity in oneness, wash away my many personal offenses. Now and forever and to the ages of ages. Amen. Through the intercessions of the Theotokos, merciful One, wash away my many personal offenses. Verse: Have mercy upon me, O God, according to Your great mercy; and according to the multitude of Your compassions blot out my transgressions.
Plagal of the 2nd Tone
Put me not into the hands Of any human protection, O our Lady, most holy, But do now receive the prayers of your supplicant; Sorrow has taken me, And I am unable To withstand and bear the demon's darts; Shelter I do not have, Nor a place to go, worthless that I am; Lady of humanity, The shelter of the faithful and their hope, Do not reject my prayers to you, Do the things that profit me.
The Theotokia
No one is turned away from you, Ashamed and empty, who flee unto you, O pure virgin Theotokos; But one asks for the favor, And the gift is received from you, To the advantage of their own request. The transformation of the afflicted, You are the cure of those in sickness, Theotokos, O Virgin; Save your people and your town. You are the peace of those in conflict, The calm of those in turmoil, The only protection of the faithful. Priest: O God, save Your People, and bless Your inheritance; look upon Your world with mercy and compassion; raise the Orthodox Christians to glory, and shower us with your abundant mercies, through the intercessions of our all-pure Lady, the Theotokos and ever-virgin Mary, through the power of the precious and life-giving Cross; through the protection of the honorable, heavenly bodiless powers; of the honorable, glorious prophet, the Forerunner John the Baptist; of the holy glorious and all-praised Apostles; of our holy fathers the great hierarchs and ecumenical teachers, Basil the Great, Gregory the Theologian, and John Chrysostom; Athanasios and Cyril, John the Merciful, patriarchs of Alexandria; Nicholas of Myra, Spyridon bishop of Trimythous, the wonder-workers; of -the holy glorious great martyrs George the triumphant, Demetrios the myrrhflowing, Theodore of Tyros and Theodore the Commander; of the holy-martyrs Charalambos and Eleutherios; of the holy glorious triumphant Martyrs; of our pious and God-bearing Fathers; of (the Saint of the Church); of the holy and righteous Ancestors of God, Joachim and Anna; of Saint (Name) whose memory we celebrate today; and of all Your Saints, we beseech You Lord, Who alone are all merciful; hear the prayers of us sinners and have mercy upon us. People: Lord, have mercy (12). Priest: By the mercy and compassion, and love of Your only begotten Son, with whom You are blessed, together with Your all-holy and life giving Spirit, now and forever and to the ages of ages. People: Amen.
Coming out of Judea, Once the young men did go to the land of Babylon; The flame of the furnace, They trampled down while chanting, With their faith in the Trinity: O the God of our Fathers, Blessed are You, our God.
Most Holy Theotokos, save us.
As You willed, O our Savior, To dispense our salvation through Your economy Inside the Virgin's womb; You showed to all the people That she was our own guardian; O the God of our fathers, Blessed are You, our God.
Most Holy Theotokos, save us.
The bestower of mercy That you bore, O pure Mother, entreat on our behalf; From sins deliver us, And from the soul's defilement, We who cry out most faithfully: O the God of our fathers, Blessed are You, our God.
Glory to the Father and the Son and the Holy Spirit.
A fountain of pureness And a tower of safety is she who carried You, A treasure of salvation And the door of repentance, She has been shown to those that cry; O the God of our fathers, Blessed are You, our God.
Now and forever and to the ages of ages. Amen.
The illnesses of body, and the soul's ailing sickness, of those who run to you. For divine protection, As God's holy Mother, Make them worthy of remedy: For the Savior Christ Was born from you.
Ode 8. The Heirmos
The King of heaven, Who is praised, And is hymned by the host of the angels; Praise Him and exalt Him Throughout the many ages.
Most holy Theotokos, save us.
Do not neglect those who seek the help you grant They hymn you, O Virgin Maiden, And they do exalt you Throughout the many ages.
Most Holy Theotokos, save us.
O Virgin, you pour a wealth of healing On those who faithfully hymn you, And those who exalt your Childbearing wonder.
Glory to the Father and the Son and the Holy Spirit.
The infirmities of my soul are healed by you, And the pains of my body, O Virgin, So that I may praise you, O Lady, in God's favor.
Now and forever and to the ages of ages. Amen.
You drive away the assaults of temptations, And attacks of the passions, O Virgin, Therefore do we praise you Throughout the many ages.
Ode 9. The Heirmos.
Saved through you, O pure Virgin, Hence we do confess you To be most truly the birthgiver of our Lord; With choirs of bodiless Angels, You do we magnify.
Most Holy Theotokos, save us.
The streams of my many tears, Reject not, Holy Virgin; For you gave birth to the One who dried all the tears, From all the faces of people; The Christ was born of you.
Most holy Theotokos, save us.
With gladness fill my heart, Most holy Virgin lady, For you are she who received the abundant joy; Take the grief of my sinfulness, And make it disappear.
Most Holy Theotokos, save us.
A shelter and protection And a wall unshaken, Become, O Virgin., for those who flee to you, A sheltered cover and refuge, And a place of joy.
Glory to the Father and the Son and the Holy Spirit.
O Virgin, from the brightness Of your light illumine The ones who call you most piously Mother of God, Take all the gloom of our ignorance And banish it away.
Now and forever and to the ages of ages. Amen.
Oppressed I am, O Virgin; In a place of sickness, I have been humbled; I ask you: bring remedy, Transform my illness, my sickness, Into a wholesomeness.
Truly you are worthy to be blessed, Mother of our God, the Theotokos, You the ever blessed one, and all blameless one, And the Mother of our God. You are honored more than the Cherubim, And you have more glory, when compared, to the Seraphim; You, without corruption, Did bear God, the Logos; You are the Theotokos; You do we magnify.
(The priest censes the altar and the people, or the place where the Paraklesis is held, while we chant the following megalynaria.)
Higher than the heavens above are you, And you are much purer Than the radiance of the sun; You who have redeemed us From the curse which is upon us; The Lady of all people, In hymns, do we honor you. From the great multitude of my sins, Ill am I in body, Ill am I also in my soul; I am fleeing to you, The one who is all-blessed, The hope of all the hopeless, Please come bring help to me. Lady and the Mother of Him who saves, Receive the supplications Of the lowly who pray to you; Mediate between us And the One you brought forth; O Lady of all people, Intercede for us. Now with zeal we chant this Ode to you; You, the all praised Lady, Theotokos, we hymn with joy; With the saints most holy, Together with the Baptist, Beseech, O Theotokos, For God's mercy on us Speechless be the lips of impious ones, Those who do not reverence Your great icon, the sacred one Which is called Directress, And was depicted for us By one of the apostles, Luke the Evangelist.
(The Megalynarion of the church is chanted. Then.)
With the hosts of Angels, God's messengers, With the Lord's Forerunner, And Apostles, the chosen twelve, With the saints most holy, And with you, the Theotokos, We seek your intercession For our salvation.
People: Holy God, Holy Mighty, Holy Immortal, have mercy upon us (3).
Glory to the Father and the Son and the Holy Spirit, now and forever and to the ages of ages. Amen. Most holy Trinity, have mercy upon us; Lord, pardon our sins; Master, forgive our transgressions; Holy One, visit and heal our infirmities, for Your name's sake.
Lord have mercy (3).
Glory to the Father, and the Son and the Holy Spirit, now and forever and to the ages of ages. Amen. Our Father, Who art in heaven, hallowed be Thy name. Thy kingdom come, Thy will be done, on earth as it is in heaven. Give us this day our daily bread; and forgive us our trespasses as we forgive those who trespass against us. And lead us not into temptation, but deliver us from evil.
Priest: For Yours is the kingdom and the power and the glory, of the Father and the Son and the Holy Spirit, now and forever and to the ages of ages. Amen.
Have mercy on us, O Lord, have mercy on us, For we are empty of all defense, As sinners we offer this supplication to You; O Master, have mercy on us. Glory to the Father and the Son and the Holy Spirit. Lord, have mercy on us, For in You we have put our trust; Be not exceedingly angry with us, Nor remember our many iniquities; But look upon us now as the Compassionate, And deliver us from our enemies; For You are our God, and we Your people, We are all the work of Your hands, And upon Your Name we have now called. Now and forever and to the ages of ages. Amen.
The Theotokion
The doors of caring do now open unto us, O most blessed Theotokos, So that hoping in you we shall not fail; Through you we may be delivered from adversities, For you are the salvation of the Christian faith.
(During the period from the 1st to the 14th of August, instead of the above Troparia, the Apolytikion of the day and the Theotokion of the tone are chanted.) Priest: Have mercy on us, O God, according to your great love, we pray to you, hear us, and have mercy. People: Lord, have mercy (3). Priest: Again we pray for our Archbishop (name), and our Bishop (name), and all the clergy and the laity in Christ. People: Lord, have mercy (3). Priest: Again we pray for mercy, life, peace, health, salvation, visitation, forgiveness, and remission of the sins of the servants of God, all pious and Orthodox Christians, those who reside and visit in this city, the members, council members, contributors, and benefactors of this holy church. People: Lord, have mercy (3). Priest: Again we pray for the servants of God ... (at this time the Priest commemorates those for whom the Paraklesis is sung.) People: Lord, have mercy (3). Priest: Again we pray for the safekeeping of this holy church and this city, and of all cities and towns from pestilence, famine, earthquake, flood, fire and the sword, from invasion of enemies, civil war, and unforeseen death; for His mercy, that He will be kind to entreat as our good God, Who loves all people and that He may turn away and scatter all wrath and disease that moves against us, and deliver us from His impending, justified chastisement, and have mercy on us. People: Lord, have mercy (3). Priest: Again we pray that the Lord God will hear the voices of the petitions of us sinners and have mercy on us. People: Lord, have mercy (3). Priest: Hear us, O God, our Savior, the hope of all the ends of the earth, and of those who are far off upon the sea; and show compassion on us, O Master, on our many sins, and have mercy upon us. People: Lord, have mercy (3). Priest: For you are a merciful and loving God, and to You we give glory, to the Father and the Son and the Holy Spirit, now and forever and to the ages of the ages. People: Amen. Priest: Glory to You, O God, our hope, glory to You. May Christ our true God, through the intercessions of Your all-pure and blameless holy Mother; of the holy glorious and praise-worthy Apostles; of the holy glorious and triumphant martyrs; of (the Saint of the Church); of the holy righteous ancestors of God Joachim and Anna; of Saint (name) whose memory we celebrate today; and of all the Saints, have mercy and save us, as a good and loving God.
The Christian faithful reverence the icon of the Theotokos while the following troparia are chanted.
Tone 2.
All those Do you shelter, O Good One, Those who in their faith flee unto you, With your strong hand, you protect; We who sin have no one else, Who intercedes for us Before God, praying endlessly, In ills and all dangers, For us who are laiden with Our many sins and mistakes; Mother, of our God in the Highest Therefore, we fall down to you, humbly; From all the misfortunes, keep your servants safe.
The same
For those I n great sorrow you are joy, And for the oppressed, a protection, And for the hungry, their food, Comfort unto those estranged; You are a staff to the blind, Visitation of all those sick, And to those held by pain Shelter and a comforting, And to the orphaned, an aid; Mother, of our God in the highest, You who are the Spotless One, hasten, Save your servants from their sin, we ask of you.
Plagal of the 4th Tone
Lady, do you receive, From your servants, their many prayers; And deliver all of us, From all sadness and necessity.
Tone 2
My numerous hopes are placed Before you, most holy One; Mother of our God, Guard me with care, within your sheltered arms. During the period from the 1st to the 15th of August, instead of chanting the previous Theotokion, we chant the following Exsapostilaria:
Tone 3.
O You Apostles from far off, Being gathered together in the village of Gethsemane, Lay my body in burial, And You, my Son, and my God, Receive now my spirit from me. You are the sweetness of Angels, The gladness of the afflicted ones, A protection of all Christians, O Virgin Mother of our Lord; Grant me now help and save me From the eternal torments. I have you as Mediator Before God who loves mankind; May He not question my action Before the hosts of the Angels, I ask of you, O Virgin, Hasten now quickly to my aid. You are a tower adorned with gold, A city surrounded by twelve walls, A shining throne touched by the sun, A royal seat for the King, O unexplainable wonder, How do you nurse the Master?
Priest: Through the prayers of our Holy Fathers, Lord Jesus Christ, our God, have mercy and save us.
Holy Cross Orthodox Press Revised, 1997 Copyright 1984 Holy Cross Orthodox Press Published by Holy Cross Orthodox Press "A poem of the monk Theosterictus, but ascribed by others to Theophanes."
PUBLISHER'S NOTE
The service of the Small Paraklesis, conducted daily during the first fourteen days of August as well as on many other occasions, is one of the most popular services of the Orthodox Church. Until now, it was not always possible for all those who attended the services to participate in them fully because of the language difficulty. By providing, in addition to the original Greek text, an English translation in meter that fits the traditional Byzantine melody, and a transliteration, makes it possible for all Orthodox to participate fully. Thus, it is with particular joy that Holy Cross Orthodox Press offers this edition of the Paraklesis to the Orthodox faithful, a labor of love on the part of Fathers Demetri Kangelaris and Nicholas Kasemeotes, recent graduates of Holy Cross Greek Orthodox School of Theology, now serving the Church in Los Angeles and St. Louis respectively. Our special thanks then go to Fathers Demetri and Nicholas. May the Theotokos continue to bless them and their ministry and grant them every spiritual gift.
N. M. Vaporis, Director
TRANSLATORS' NOTE
It is with great joy and hope that we present this service book for use by our congregations. The service of the Small Paraklesis or "Intercessory Prayer" to the Most Holy Theotokos, the Mother of God, is chanted during the Lenten period of I to 14th August, preceding the Feast of the Koimesis or "Falling Asleep" of the Virgin Mary. The service is also chanted, as the prefix indicates, "in every tribulation and in sorrow of soul." The purpose of this service book is to enable our congregations to participate more fully in the chanting of this service. The English phonetics have been provided along side of the Greek text to enable our non-Greek reading people to also chant the service. Second, an English translation has been provided which can be sung on the same melodic line as the Greek. Whether the service is sung in Greek or English, we encourage everyone to chant these very simple yet beautiful hymns and prayers. We would like to acknowledge a previous translation, The Service of Small Supplicatory Canon to the Most Holy Mother of God, translated by the Holy Transfiguration Monastery, which was helpful in the formation of this translation. We would also like to thank members of the faculty of Hellenic College/Holy Cross Greek Orthodox School of Theology for their assistance: Fr. Alkiviadis Calivas, Professor Savas Savas, Dr. Penelope Tzougros, Mrs. loanna Clarke and Miss Georgia Stathopoulou. We thank them and pray that through the prayers of the Theotokos, our Lord will bless them as well as all those who sing this service.
Demetri Kangelaris, Nicholas Kasemeotes
Liturgical Texts courtesy and copyright of Holy Cross Press, Brookline, MA
π. Θωμάς Ανδρέου Προσκυνητής Ιερατικοί στοχασμοί Τις ημέρες αυτές του δεκαπενταυγούστου, οι Εκκλησιές μας, γεμίζουν από ανθρώπους κάθε ηλικίας που προσέρχονται ευλαβικά ώστε να ψάλλουν τους ωραίους ποιητικούς παρακλητικούς κανόνες, να θέσουν σαν ευωδιαστό λουλούδι το δάκρυ και την προσευχή τους, στην Εικόνα της Μεγάλης Κυράς. Ο δεκαπενταύγουστος στην Ελλάδα, είναι μια περίοδος που φέρνει τους ανθρώπους πιο κοντά στον ουρανό, μιας και ένα κομμάτι του ουρανού, το κατέκτησε το ανθρώπινο γένος, στο πρόσωπο της Παναγιάς!
Βλέπεις πρόσωπα κάθε ηλικίας να ψελλίζουν λόγια, που για αιώνες ακούγονται στις Εκκλησιές αυτές τις ημέρες! Αριστουργήματα πραγματικά, γεμάτα από ανθρώπινα συναισθήματα, ευχαριστιακής δοξολογίας σε Εκείνην, που με συμπάθεια προς το ανθρώπινο γένος, κρατά όλον τον κόσμο στην μεγάλη Της αγκαλιά, μέσα στην οποίαν χώρεσε Ο Αχώρητος...
Πας στις Εκκλησιές και βλέπεις τον πονεμένο λαό μας που μέσα στις ζάλαις και τις συμφορές του βίου, αποζητά το απάνεμο λιμάνι του, στο Πρόσωπο Της! Σύγχρονοι Ροβινσώνες, ναυαγοί στο πέλαγος των θλίψεων, που αποζητάμε τον εύδιο λιμένα, κοντά Της, την σιγουριά μιας αόρατης αλλ'υπαρκτής προστασίας που μας διασώζει από τους κινδύνους.
Σε τούτες τις μέρες, της άκριτης ισοπέδωσης, αυτές οι απογευματινές στιγμές, έρχονται να φανούν ως δρόσος παρηγοριάς στον καύσωνα της ημέρας. Για κάποιους, ο Αύγουστος, είναι ο μήνας των διακοπών. Ανυποψίαστοι μπροστά σε όλα όσα μας τρομάζουν, συνεχίζουν να πιστεύουν στις δυνάμεις τους... Αντίθετα, για κάποιους άλλους, είναι ο μήνας της Παναγιάς! Ο μήνας, που από την αρχή του μέχρι και το τέλος του, ένα πρόσωπο κυριαρχεί: Εκείνης, που έγινε η αιτία, ώστε να μπορεί ξανά να ελπίζει ο άνθρωπος...
Στην παράδοση μας, η Παναγιά έχει ξέχωρη θέση. Και τούτο συμβαίνει διότι ο λαός μας, έχει ζυμωθεί με το όνομα Της, έχει οικειοποιηθεί το όνομα Της, Την έχει θέσει μέσα στην καρδιά του. Αλλά και Εκείνη του το ανταποδίδει καθημερινά! Πουθενά στον κόσμο, δεν υπάρχει ένας ολάκερος τόπος που να δοξολογείται ακατάπαυστα η Παναγία, όπως συμβαίνει στον Άθωνα.
Μπροστά Της, υποκλίθηκαν άρχοντες και βασιλείς της γης... Και έφθασαν στο σημείο, να απαρνηθούν τα πάντα για χάρη Της, και να πεθάνουν στον δικό Της τόπο, σαν απλοί μοναχοί. Κάπως έτσι, σκέπτομαι τον μεγάλο Αυτοκράτορα Θεόδωρο β΄τον Λάσκαρη να συνθέτει τον Μεγάλο Παρακλητικό Κανόνα, ακουμπισμένος σε μικρό τραπέζι, σκεπτικός, να καταγράφει τα συναισθήματα της ψυχής του, τόσο γλαφυρά, ώστε μετά από τόσους αιώνες αυτά να συνεχίζουν να αντέχουν μέσα στον αδηφάγο χρόνο... Και: Βιογραφία της Παναγίας Εμφανίσεις και θαύματα της Παναγίας ανά τους αιώνες Παναγία των Ελλήνων (μεγάλο αφιέρωμα) Ορθόδοξες Παναγίες απ'όλο τον κόσμο
Δεν εγκαταλείπουμε, συγχρόνως, τη θέση μας, για ανάγκη δυναμικής ιεραποστολικής παρέμβασης της Εκκλησίας στους μετανάστες (εδώ).
Η Παναγία ας μας βοηθήσει όλους, ντόπιους και ξένους... Πατρίδα μας δεν είναι μόνο η Ελλάδα, αλλά και η κοινή πατρίδα Ελλήνων και μεταναστών/προσφύγων, η βασιλεία των ουρανών.
Όλοι οι βιοτέχνες και οι έμποροι έχουν ανάγκη τους πελάτες τους. Κατά κανόνα όμως, έχουν πελάτες. Γι'αυτό επανερχόμαστε στην έκκλησή μας για προτίμηση του πολύ καλού λιβανιού, που κατασκευάζει μια ψυχή με μεγάλες και πολλαπλές ανάγκες, που, αντί να ζητιανεύει, εργάζεται.
Κλικ εδώ, παρακαλώ, για τα παραπέρα. Καλή Παναγία.
Greetings to the Holy Virgin Mary with references to Saint Nina Kuznetsova New Martyr in the concentration camp in Arkhangelsk Russia, from Lalsk, Russia (May 1 and May 14, +1938)
Rejoice, Mary full of Grace Rejoice, Mother of God, heartily beneficence
Rejoice, Holy Virgin Mother of God Rejoice, love without depth of Saint Martyr Nina Kuznetsova
Rejoice, painted by angels radiation Rejoice, Divine Grace in the soul of Orthodox martyrs of the Church
Rejoice, melodic viola of the frozen waters of our soul Rejoice, beautiful boldness to the Lord and our God
Rejoice, Mother of God, mirror of God’s Love Rejoice, Mother of God, comforted loveable
Rejoice, Paradise landscape with roses Rejoice, harmony of virtues
Rejoice, Virgin Mary, Mother of God and Full of Grace!
Η πίστη είναι στηριγμένη στο παράδοξο. Υπερβαίνει τα όρια, τα μέτρα της λογικής. Μας οδηγεί στην υπέρβαση των φυσικών όρων, αυτών που ο ανθρώπινος νους μπορεί να συλλάβει και να αποδεχθεί. Γι’ αυτό και ονομάζεται πίστη το παράδοξο.Παρότι έχει τη δική του λογική, για όσους επιμένουν να βλέπουν τον κόσμο και τη ζωή μόνο με τον λόγο, απαιτείται ένα άλμα για να το αποδεχθεί κάποιος. Είναι όπως η τέχνη. Μπορεί κάποιος να εξηγήσει την ακολουθία των μουσικών φθόγγων που συνθέτουν ένα μουσικό αριστούργημα, δεν μπορεί όμως να εξηγήσει γιατί αυτή ακολουθία συγκινεί, γαληνεύει, ομορφαίνει, ενίοτε και νοηματοδοτεί τη ζωή.
Η πίστη, όπως και η τέχνη, είναι τα δώρα του Θεού στον άνθρωπο για να μην νικηθεί από τον ορθολογισμό.Να συνειδητοποιήσει ότι υπάρχει μία πραγματικότητα καμωμένη και από υλικά του παρόντος κόσμου, τα οποία όμως συναντιούνται με τον Άχρονο, ο Οποίος είναι την ίδια στιγμή ο Δημιουργός και Ανακαινίζων τα πάντα και τους πάντες και μας υποδέχεται σε έναν τρόπο που δεν θα έχει τέλος, φθορά, θάνατο. Όπου οι απορίες του νου θα απαντηθούν όχι με λογικές και φιλοσοφικές κατηγορίες, αλλά δια της αγάπης. Όπου η ζωή θα γίνει μόνο χαρά και τα πάντα θα είναι πεπληρωμένα φωτός.
Πριν φτάσουμε όμως εκεί, ο καθένας μας καλείται να οικειωθεί το παράδοξο.Να το αποδεχθεί με εμπιστοσύνη. Να το μοιραστεί στη ζωή της Εκκλησίας. Να το γιορτάσει. Να το αφήσει να μιλήσει στην ύπαρξή του. Να μην επιτρέψει στο ορθολογιστικό να κλείσει τις πόρτες στο αιώνιο. Να ακολουθήσει δηλαδή την οδό που ακολούθησε το πιο ξεχωριστό πρόσωπο στην ανθρώπινη ιστορία: η Υπεραγία Θεοτόκος.
Όλη η ζωή της Παναγίας υπήρξε η βίωση του παράδοξου: η πίστη να συναντά το ανθρώπινο και να το ξεπερνά μέσα από την παράδοση του προσώπου της στο θέλημα του Θεού, συνειδητά και ασυνείδητα. Όπως αναφέρει ένας από τους ωραιότερους ύμνους της εορτής της Κοιμήσεώς της: «πώς γαρ η απείρανδρος βρεφοτρόφος αγνεύουσα; πώς δε η μητρόθεος νεκροφόρος μυρίζουσα;» (Κάθισμα του Όρθρου). Πώς αυτή που δεν δοκίμασε σχέση με άνδρα βρέθηκε να ανατρέφει βρέφος (τον Χριστό) και την ίδια στιγμή να παραμένει αγνή και παρθένος; Πώς αυτή που έγινε μητέρα του Θεού, δοκιμάζει τα μύρα των νεκρών φέρουσα την νέκρωση του σώματός της; Η Παναγία βιώνει την μητρότητα άνευ ανδρός. Παραμένει Παρθένος και την ίδια στιγμή ανατρέφει το παιδί της. Ζει δηλαδή το παράδοξο να γεννά χωρίς ο φυσικός νόμος της μείξης να ισχύει γι’ αυτήν.
Και ενώ γεννά παραμένει παρθένος. Άφθορος ο τόκος. Ζει ό,τι είναι η φυσική αποστολή και κατάσταση της γυναίκας και την ίδια στιγμή την υπερβαίνει. Το ίδιο συμβαίνει και με τον θάνατό της. Ζει την νέκρωση, το σώμα της βιώνει τα ανθρώπινα έθιμα, ακολουθεί δηλαδή την φύση του καθενός ανθρώπου η οποία συνδέεται με τον θάνατο, και την ίδια στιγμή το σώμα της θα μεταστεί στον ουρανό, με τρόπο παράδοξο, ακατανόητο και άγνωστο για όλους μας. Μυστήριο η μητρότητα και η παρθενία. Μυστήριο η αφθαρσία του σώματος και η μετάστασή του στον ουρανό. Και στις δύο περιπτώσεις είναι η χάρις του Αγίου Πνεύματος και η δύναμη του Θεού που καθιστούν το μυστήριο πραγματικότητα που μόνο η πίστη μπορεί να παρουσιάσει και να ερμηνεύσει. Στη μεν γέννηση του Υιού της συμμετέχει συνειδητά η ίδια. Στην κοίμησή της δεν είναι αυτή που μπορεί να επιλέξει την μετάσταση και την άφθορο νέκρωση, αλλά ο Υιός και Θεός της που την τιμά.
Αυτό το παράδοξο στην Υπεραγία Θεοτόκο δεν είναι μυστήριο που αφορά μόνο στην ίδια. Στο πρόσωπό της γίνεται η πρόσκληση από τον Θεό σε ολόκληρο το ανθρώπινο γένος, στον καθένα μας, να ακολουθήσει το παράδοξο. Να εμπιστευθεί Αυτόν που δημιούργησε τους φυσικούς νόμους και Αυτόν που μας ανακαινίζει χορηγώντας μας ζωή μέσα από την υπέρβασή τους. Και γι’ αυτό η Υπεραγία Θεοτόκος γίνεται η μετά θάνατον ζώσα, από την οποία ευχόμαστε να σωθούμε κι εμείς ως κληρονομία της. Αρκεί να εμπιστευθούμε Αυτόν που μας δίνει τη δυνατότητα να βιώσουμε το παράδοξο. Να Του επιτρέψουμε να γεννηθεί στις καρδιές μας αφήνοντάς Του χώρο όπως η Παναγία, δηλαδή προφέροντας το ΝΑΙ σ’ Αυτόν με απόλυτα ελεύθερη επιλογή, νικώντας κάθε λογισμό αμφιβολίας, έτοιμοι για κάθε θυσία, λέγοντας ΝΑΙ στην δεδομένη για μας Αγάπη Του, η οποία δεν φαίνεται πάντοτε καθαρά, αλλά χρειάζεται κύηση, χρόνο να αναπτυχθεί στη ζωή μας και να της ξαναδώσει την χαμένη παρθενία της καρδιάς.Να γίνει υπέρβαση της αμαρτίας, η οποία μας κάνει να πιστεύουμε ότι το δικό μας θέλημα, ο δικός μας νους, τα δικά μας χαρίσματα είναι πιο πάνω από Εκείνον.
Και την ίδια στιγμή, καθώς ο καθένας μας βαδίζει άλλοτε πιο αργά και άλλοτε πιο γρήγορα προς τον προσωπικό του θάνατο, δηλαδή στην στιγμή κατά την οποία τίποτε δε θα λειτουργεί επάνω μας, αλλά θα είμαστε απόλυτα παραδομένοι στο έλεός Του, να μην απελπιζόμαστε, να μην νικιόμαστε από τη βεβαιότητα της φθοράς, ούτε να προσπαθούμε να ξεγελάσουμε τον εαυτό μας με τους τρόπους εκείνους που ξορκίζουν τον χρόνο, όπως είναι τα πάθη, οι απολαύσεις, η άνευ νοήματος διασκέδαση, η παράδοση στις άνευ αγάπης επιθυμίες μας. Όπως η Παναγία, να Τον εμπιστευόμαστε κάθε στιγμή της ζωής μας και να φέρουμε μέσα μας την ελπίδα της Ανάστασης, συνοδευμένη από τη βεβαιότητα της αιωνιότητας. Η Παναγία τη ζει και ψυχικά και σωματικά. Εμείς θα την ζήσουμε αρχικά ψυχικά και πνευματικά και μετά την ανάσταση των νεκρών ως πλήρεις υπάρξεις. Αρκεί τα πάντα εντός μας να γίνουν αγάπη προς Εκείνον, προσευχή στην Υπεραγία Θεοτόκο και κανείς φόβος και καμία λύπη δε θα μας εμποδίσουν να κοινωνήσουμε τον Αιώνιο.
Εορτάζουμε το Πάσχα του καλοκαιριού. Εορτάζουμε την δύναμη του παράδοξου, που ονομάζεται πίστη. Βιώνουμε τα θαύματα της Υπεραγίας Θεοτόκου ποικιλοτρόπως. Κυρίως όμως την ζούμε μέσα από πρόσωπο εκείνο που άνοιξε το δρόμο, ώστε τίποτε να μην εμποδίζει τον άνθρωπο να κάνει την υπέρβαση, να πιστέψει και να νικήσει μαζί της, στη ζωή της Εκκλησίας και στην κοινωνία με τον Υιό και Θεό της, τη φθορά και τον θάνατο. Και είναι η πίστη απόφαση και δώρο. Μόνο που δεν είμαστε μόνοι μας. Εκείνη μεσιτεύει για τον καθέναν μας.Και η μεσιτεία της λυτρώνει, αρκεί να είμαστε έτοιμοι, στην άκρη του μυαλού και της καρδιάς μας, να αφεθούμε στο μυστήριο. Της Αγάπης και της Ανάστασης που γίνονται αιωνιότητα και προσωπική μας.
Ύστερα έβγαλα λιβάνι απο το καλό, το αγιορείτικο, 'κείνο όπου έφτιαχναν οι ασκητάδες, σε ένα καλύβι στίς πλαγιές του Άθωνα... μα δεν το πωλούσαν.
Το είχαν για το ιερό (έδιναν λίγο και στο Μοναστήρι της Καρακάλλου), εκεί έκαμα μια χούφτα ζητιανιά, από τον πατέρα Αθανάσιο, χαμογέλασε και δεν μου χάλασε χατίρι.
Κεχριμπάρι το όνομά του, μοσχοβολιά το άρωμά του... Και ήρθαν οι μυρωδιές να κάμουν ενα μικρό Περιβόλι της Παναγίαςολάκερο το σπίτι. Συγχώρα με, Παναγιά μου, που αγαπώ πιο πολύ Τον Υιό Σου...
''Του παιδιού μου το παιδί, δυο φορές παιδί μου''έλεγε πάντα η γιαγιά μου σαν με αγκάλιαζε. Ωρέ λες, είπα; Λες, Χριστέ μου, να μας αγαπάει έτσι και η Κυρία Θεοτόκος;
Ύστερα λογίστηκα πως καμιά μάνα δεν αγάπησε πιο πολύ τον κόσμο, από Εκείνη που θυσίασε τον Υιό Της για την Σωτηρία του ανθρώπου.
Ένα ελαφρύ αεράκι μπήκε από το παράθυρο, έλαβε το θυμίαμα το αγιορείτικο μαζί με την αγαπητική εξομολόγηση και τα διασκόρπισε στο χώρο.
* Στην Ορθοδοξία η λατρεία ανήκει μόνο στον Τριαδικό Θεό, ενώ στους αγίουςκαι την Παναγία μας αρμόζει η τιμητική προσκύνηση, και η πρεσβευτική ιδιότητα προς τον μόνο Σωτήρα, τον Κύριόν μας Ιησούν Χριστόν. Και:
«Φίλε, δεν μπορείς να φανταστείς πόση δύναμη έχουν τα παιδιά… Ούτε εγώ μπορούσα, μέχρι που μπήκαμε στο νοσοκομείο…». Τα λόγια του Μάκη ήταν αποτέλεσμα της νοσηλείας της κόρης του στο νοσοκομείο για κάποιες εβδομάδες. Αλλά όχι μόνο αυτής. Βλέπετε, στο διάστημα που η μικρή έμεινε στο νοσοκομείο και μέχρι να βγει από εκεί, έχοντας ξεπεράσει πλήρως το μικρόβιο που την ταλαιπώρησε, ο Μάκης είδε πολλά. Και η κυρά του, που δεν έφυγε ούτε δευτερόλεπτο από εκεί, επίσης. Τα είδε όλα, που λένε και οι πιτσιρικάδες…
Είδε παιδιά παρατημένα στο έλεος του Θεού από τους γονείς τους, είδε και παιδιά στο Ογκολογικό, που παλεύουν κάθε μέρα, κάθε ώρα για να νικήσουν το κακό... Φαντάζομαι ότι όσοι έχουν παιδιά, (προσ)εύχονται να μην περάσουν ποτέ ό,τι περνάνε αυτοί οι γονείς με τα παιδιά τους... Να μην πάθουν τίποτα τα παιδιά τους… Να μην τους τύχει τέτοιος Σταυρός. Τέτοιος Γολγοθάς. Αυτά τα παιδιά, οι μικροί Χριστοί, έχουν πάντα ανάγκη τις δικές τους Παναγίες για να σηκώσουν το Σταυρό και να ανέβουν το βουνό. Τις μανάδες τους. Για κάποιον -όχι ανεξήγητο- λόγο, όταν πονάμε, όταν αρρωσταίνουμε, όταν έχουμε μπροστά μας ανήφορο, θέλουμε στο πλάι μας τη μάνα μας. Κι αυτές οι μανάδες είναι το ίδιο ηρωίδες με τα παιδιά τους. Νιώθουν τον πόνο και προσπαθούν να τον απαλύνουν… Παλεύουν μαζί με το παιδί τους απέναντι στο θεριό. Μέρα που είναι σήμερα, όλοι εσείς που ψάχνετε για Παναγίες στις εκκλησίες, ρίξτε και μια ματιά εκεί. Στα ογκολογικά τμήματα των νοσοκομείων. Θα βρείτε πολλές «Παναγίες» εκεί. Κι αν δεν προλαβαίνετε απλά προσευχηθείτε για τα παιδιά. Και τις μανάδες τους…
Jurnalists about Jurnalism Το ρεπορτάζ αναπτύχθηκε στα πλαίσια της πρωτοβουλίας «The Freedom Project»του CNNπροκειμένου να δημοσιοποιηθούν ευρύτερα τα στοιχεία για τη σύγχρονη δουλεία. Ο J. Sutterείναι ο υπεύθυνος για το συγκεκριμένο πρότζεκτ δημοσιογράφος και αυτός που ταξίδεψε στη Μαυριτανία μαζί με τη φωτογράφο και οπερατέρ Edythe McNamee.
Δημοσιεύθηκε ηλεκτρονικά τον Μάρτιο του 2012. Μεταδόθηκε επίσης ως ντοκιμαντέρ στο CNN International και στο πλαίσιο ενός ωριαίου προγράμματος στην εκπομπή του Don Lemon στο αμερικανικό CNN. Υπό τον τίτλο «Το τελευταίο οχυρό της δουλείας» παρουσίασε μια ποικιλία μέσων, συμπεριλαμβανομένων βιντεοσκοπημένων προσωπικών αναφορών και γραπτών ιστοριών που παρουσιάζουν τις ιστορίες απελευθερωμένων σκλάβων, καθώς και το ταξίδι της μεταμόρφωσης ενός ανθρώπου από ιδιοκτήτη σκλάβων σε υπέρμαχο της κατάργησης. Περιελάμβανε, επίσης, σχετικές ιστορίες – όπως την ιστορία κάποιων σκλάβων της Μαυριτανίας που διέφυγαν και ζουν τώρα στο Οχάιο. Ο Sutter και η McNamee, σε συνεργασία με το CNNiReport, την παγκόσμια κοινότητα συμμετοχικών ειδήσεων του δικτύου, συγκέντρωσαν μηνύματα ελπίδας και υποστήριξης για να μοιραστούν σε ένα σχολείο για σκλάβους που διέφυγαν, στο Nouakchott της Μαυριτανίας.
Εκατοντάδες σκλάβοι έχουν δραπετεύσει ή απελευθερωθεί από τότε που η δουλεία ποινικοποιήθηκε τελικώς στη Μαυριτανία, το 2007. Ωστόσο, μέχρι τώρα μόνον ένας ιδιοκτήτης σκλάβων έχει καταδικαστεί και φυλακιστεί, σύμφωνα με τα παρατηρητήρια εναντίον της δουλείας. Είναι δύσκολο να μάθει κανείς την έκταση του φαινομένου καθώς καμμιά έκθεση των αρχών της χώρας δεν έχει ολοκληρωθεί. Η οργάνωση SOS Esclaves, εκτιμά ότι περισσότερο από το 1/5 των Μαυριτανών βρίσκονται σε καθεστώς δουλείας. Διεθνείς οργανώσεις και τα Ηνωμένα Εθνη ασκούν πιέσεις για μιά ανεξάρτητη έρευνα και μελέτη πάνω στο θέμα αλλά δυστυχώς η κυβέρνηση μέχρι τώρα δεν ανταποκρίνεται στις πιέσεις.
Το έθιμο της δουλείας πηγαίνει αιώνες πίσω στη Μαυριτανία και οι σκλάβοι μένουν συχνά παγιδευμένοι σε μιά αντίληψη ότι το να αποτελούν «περιουσία κάποιου ιδιοκτήτη» αποτελεί κομμάτι της φυσικής τάξης των πραγμάτων. Σε μερικές περιπτώσεις, αυτό το αίσθημα είναι τόσο βαθιά ριζωμένο που οι ίδιοι αρνούνται να φύγουν από τους «ιδιοκτήτες τους». Πολλοί, από τη στιγμή που θα ελευθερωθούν αγωνίζονται σκληρά για να επιβιώσουν δεδομένου ότι δεν έχουν τίποτα δικό τους, καμμιά μόρφωση ή εκπαίδευση και πρέπει να τα καταφέρουν φέροντας και το στίγμα του δούλου που αποσκίρτησε! Το Νοέμβριο του 2009 αποστολή των Ενωμένων εθνών με επικεφαλής τον ειδικό Gulnara Shahinian, αξιολόγησε τις πρακτικές της δουλείας στη χώρα. Η αναφορά που κατέθεσε στο United Nations Human Rights Council (UNHRC), κατέληγε στο συμπέρασμα ότι “παρά τους νόμους, τα προγράμματα και τις προσπάθειες…ο θεσμός της δουλείας παραμένει μιά πραγματικότητα για τη Μαυριτανία”.
Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών έχει προτείνει μια σειρά από αλλαγές που η κυβέρνηση της Μαυριτανίας θα μπορούσε να πραγματοποιήσει για να επιταχύνει το τέλος της δουλείας. Μεταξύ αυτών: Να πληρώνει δικηγόρους να εκπροσωπούν τα θύματα, να επιτρέψει σε διεθνείς παρατηρητές στη χώρα για να διεξάγουν πλήρη έρευνα για τη δουλείας και να χρηματοδοτήσει κέντρα όπως αυτό που λειτουργεί το SOS για την αποκατάσταση σκλάβων που έχουν διεκδικήσει την ελευθερία τους. Θα βοηθούσε αν ένα παγκόσμιο κοινό απαιτούσε αυτές τις αλλαγές. «Είναι μια πάμφτωχη χώρα», λέει ο Kevin Bales. «Χρειάζεται μερικούς φίλους στον κόσμο». Η κυβέρνηση της Μαυριτανίας αρνείται την ύπαρξη δουλείας στη χώρα. Σύμφωνα με τον Abdel Nasser Ould Ethmane, πολιτικό σύμβουλο της Αφρικανικής Ενωσης και συνιδρυτή της ομάδας SOS slaves, η “γραμμή” της μαυριτανικής κυβέρνησης στο θέμα της δουλείας είναι: “Δεν υπάρχει πλέον δουλεία και η συζήτηση γύρω από αυτό το ζήτημα εγείρεται και χειραγωγείται από τη Δύση ως μία εχθρική πράξη απέναντι στο Ισλάμ ή ως αποτέλεσμα της διεθνούς εβραικής συνωμοσίας”.Απαντώντας σε κατηγορίες για καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το 2012, ο υπουργός ανάπτυξης της Μαυριτανίας Brahim Ould M’Bareck Ould Med El Moctar, δήλωσε… “Πρέπει να σας πώ ότι στη Μαυριτανία η ελευθερία των ανθρώπων είναι πλήρης: ελευθερία της σκέψης, ισότητα ανδρών και γυναικών σε όλες τις περιπτώσεις. Ειδικά με αυτήν την κυβέρνηση. Πιθανώς υπάρχουν σχέσεις αφέντη-δούλου σε μιά βάση, όμως, οικογενείας από τις παλιές μέρες και τις παλιές γενιές. Ισως απόγονοι που θέλουν να κρατήσουν τη σχέση με τους απογόνους των παλαιών κυρίων τους για οικογενειακούς ή και για οικονομικούς λόγους. Αλλά η δουλεία είναι κάτι που έχει εκλείψει ολοκληρωτικά. Πιστεύω δε και μπορώ να σας πώ ότι ουδείς καρπώνεται κέρδος από αυτού του είδους το εμπόριο”.
Το Μάρτιο του 2013, ο πρόεδρος ίδρυσε έναν οργανισμό προκειμένου “να πολεμήσει τη δουλεία”, γνωστό ως ο “Εθνικός Οργανισμός ενάντια στη δουλεία, στην εκμετάλευση και τη φτώχεια”. Ο διευθυντής του, Hamdi Ould Mahjoub, είπε στον δημοσιογράφο του new yorker Alexis Okeowo ότι « η δουλεία ως θεσμός, ως κάτι κοινωνικά αποδεκτό δεν ισχύει πλέον» στη Μαυριτανία και ότι ο οργανισμός του οποίου προίσταται δουλεύει πάνω σε ένα πρόγραμμα εκπαίδευσης των αγροτών, ανέγερσης νοσοκομείων και βελτίωσης της πρόσβασης στο νερό». Επίσης υπέδειξε στον αμερικανό δημοσιογράφο ότι «40% των φυλακισμένων στις ΗΠΑ είναι αφροαμερικανοί και ότι δυσανάλογος αριθμός αφροαμερικανών είναι άνεργοι στις ΗΠΑ». Στοιχεία για τη Μαυριτανία και τη δουλεία Πληθυσμός: 3,4 εκατομμύρια
Ποσοστό που ζει σε συνθήκες δουλείας: 10% με 20% Υποδουλωμένος πληθυσμός: 340.000 έως 680.000 Έτος που καταργήθηκε η δουλεία: 1981 Έτος που ποινικοποιήθηκε η δουλεία: 2007 Καταδικαστικές αποφάσεις εναντίον δουλοκτητών: Μία Ανθρωποι Γλώσσες: Αραβικά, γαλλικά και περιφερειακές γλώσσες Επίσημη θρησκεία: Ισλάμ Ποσοστό αναλφαβητισμού: 51% Ανεργία: 30% Πυκνότητα πληθυσμού: 8 άτομα ανά τετραγωνικό μίλι Οικονομία
Ποσοστό που ζουν με λιγότερο από $ 2 ανά ημέρα: 44% ΑΕΠ κατά κεφαλή: 2.200 δολάρια ΗΠΑ (σε σύγκριση με 40.000 δολάρια στις ΗΠΑ) Νόμισμα: Ουγκουίγια
Πολιτική Κυβέρνηση: Δημοκρατία (επί του παρόντος υπό στρατιωτικό καθεστώς)
Νομικό σύστημα: Μείγμα ισλαμικού και γαλλικού αστικού δικαίου Πρόεδρος: Mohamed Ould Abdel Aziz Πρόσφατη ιστορία: Κέρδισε την ανεξαρτησία της από τη Γαλλία το 1960. Ο Aziz ήρθε στην εξουσία με ένα στρατιωτικό πραξικόπημα το 2008, ανατρέποντας τον πρώτο δημοκρατικά εκλεγμένο ηγέτη. Ο Aziz εξελέγη το 2009 για να επικυρώσει την κυριαρχία του.
Θρησκεία Οι τοπικοί ισλαμιστές ηγέτες, που ονομάζονται ιμάμηδες, ιστορικά τάσσονται υπέρ της δουλείας. Οι ακτιβιστές λένε ότι η πρακτική συνεχίζεται σε ορισμένα τζαμιά, ιδιαίτερα σε αγροτικές περιοχές. Διάφορες θρησκείες, σε πολλές χώρες, έχουν χρησιμοποιηθεί για να δικαιολογήσουν τη συνέχιση της δουλείας. «Κάνουν τους ανθρώπους να πιστεύουν ότι η μετάβαση στον παράδεισο εξαρτάται από την υποταγή τους», όπως ανέφερε ένας ακτιβιστής της Μαυριτανίας, ο Boubacar Messaoud, αναφορικά με το πώς οι θρησκευτικοί ηγέτες χειρίζονται τη δουλεία.
Εθνοτικές ομάδες στη Μαυριτανία ΛΕΥΚΟΙ ΜΑΥΡΙΤΑΝΟΙ
Πιο ανοιχτόχρωμοι Βέρβεροι που μιλούν αραβικά και παραδοσιακά κατέχουν σκλάβους. Οι περισσότεροι άνδρες φορούν γαλάζια πουκάμισα που ονομάζεται boubous, με περίτεχνα σχέδια στο στήθος. Οι λευκοί Μαυριτανοί είναι η τάξη εξουσίας στη Μαυριτανία και ελέγχουν περισσότερο πλούτο από οποιαδήποτε άλλη ομάδα. Ορισμένοι, ωστόσο, ζουν σε συνθήκες φτώχειας. Δεν είναι ασυνήθιστο να βρει κανείς έναν λευκό Μαυριτανό να ζει σε μια σκηνή μόνο ελαφρώς μεγαλύτερη από εκείνη των σκλάβων του.
ΜΑΥΡΟΙ ΜΑΥΡΙΤΑΝΟΙ Πιο σκουρόχρωμος λαός που ιστορικά είναι υποδουλωμένος από τους Λευκούς Μαυριτανούς. Προερχόμενοι αρχικά από την υποσαχάρια Αφρική, οι μαύροι Μαυριτανοί υιοθέτησαν πολλές πτυχές της Αραβικής κουλτούρας των αφεντικών τους. Μιλούν Hassaniya, μια αραβική διάλεκτο. ΜΑΥΡΟΙ ΑΦΡΙΚΑΝΟΙ Άλλος πιο σκουρόχρωμος λαός της Μαυριτανίας που προέρχεται από διάφορες εθνοτικές ομάδες, συμπεριλαμβανομένων των Pulaar, Sonike και Wolof. Αυτές οι ομάδες βρίσκονται επίσης στη Σενεγάλη, η οποία μοιράζεται τα νότια σύνορα της Μαυριτανίας. Μοιάζουν αρκετά με τους μαύρους Μαυριτανούς, αλλά ποτέ δεν υποδουλώθηκαν και είναι αρκετά διαφορετικοί από την άποψη της κουλτούρας και της γλώσσας. ΧΑΡΑΤΙΝ Η λέξη σημαίνει κυριολεκτικά «απελευθερωμένοι σκλάβοι», αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να περιγράψει τους ανθρώπους που ζουν υπό καθεστώς δουλείας ή που ανήκουν στην πρώην κατηγορία σκλάβων των Μαύρων Μαυριτανών. Πολλοί Χαρατιν υπάρχουν κάπου μεταξύ δουλείας και ελευθερίας και αποτελούν στόχο ταξικών και φυλετικών διακρίσεων. Σύντομη ιστορία της δουλείας στη Μαυριτανία Περίπου 200 με 1900 Άραβες έμποροι σκλάβων στην περιοχή που θα γινόταν η Μαυριτανία έπιαναν πιο σκουρόχρωμους ανθρώπους από την υποσαχάρια Αφρική και τους ανάγκαζαν να εργάζονται χωρίς αμοιβή. «Μπορείτε να εντοπίσετε πηγές αυτής της πρακτικής πίσω για 2.000 χρόνια», ανέφερε ο Kevin Bales, διευθύνων σύμβουλος της «Free the Slaves». 1905 Η αποικιακή γαλλική διοίκηση κηρύσσει το τέλος της δουλείας στη Μαυριτανία. Ωστόσο, η κατάργηση δεν πραγματοποιείται ποτέ, εν μέρει λόγω της απεραντοσύνης της χώρας. 1948 Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών υιοθετεί την Οικουμενική Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, η οποία καταργεί τη δουλεία διεθνώς. 1961 Μετά την απόκτηση της ανεξαρτησίας της από τη Γαλλία το 1960, η Μαυριτανία υιοθετεί ένα σύνταγμα που προβλέπει την κατάργηση της δουλείας. Η προσπάθεια έχει μικρή επίδραση, σύμφωνα με γραπτές μαρτυρίες. 1980-1981 Η κυβέρνηση της Μαυριτανίας καταργεί τη δουλεία και δηλώνει ότι δεν υφίσταται πλέον. Αυτή η κατάργηση ήταν «ουσιαστικά μια άσκηση δημοσίων σχέσεων», κατά την Human Rights Watch. «Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση κατάργησε τη δουλεία», γράφει ο Bates, ο Αμερικανός ακτιβιστής κατά της δουλείας, «αλλά κανείς δεν μπήκε στον κόπο να πει το πει στους σκλάβους». 1995 Ο πρώην σκλάβος και ο πρώην ιδιοκτήτης σκλάβων ξεκινούν μια οργάνωση κατά της δουλείας με την ονομασία SOS Slaves. 2007 Η Μαυριτανία περνά νόμο που ποινικοποιεί τη δουλεία. Προβλέπει μέγιστη ποινή φυλάκισης 10 ετών. Μέχρι σήμερα, μόνο μία νομική υπόθεση εναντίον ιδιοκτήτη σκλάβων έχει διωχθεί επιτυχώς.
Ψήφισμα για την απελευθέρωση του φυλακισμένου ηγέτη του κινήματος κατά της δουλείας στη Μαυριτανία Biram Dah Abeid (μπείτε εδώ) Προς τον Πρόεδρο της Μαυριτανίας Mohamed Ould Abdel Aziz, την Ευρωπαϊκή Ένωση και όλους τους παγκόσμιους ηγέτες: Ως πολίτες του κόσμου, πιστεύουμε ότι κάθε μορφή δουλείας πρέπει να καταργηθεί. Σας ζητάμε να κάνετε ό,τι περνάει από το χέρι σας για να απελευθερωθεί αμέσως και χωρίς όρους ο κορυφαίος ακτιβιστής κατά της δουλείας Biram Dah Abeid και οι σύντροφοί του, να σταματήσει η καταπίεση όσων ζητούν την κατάργηση της δουλείας, να αναγνωριστούν οι οργανισμοί κατά της δουλείας και να σημειωθεί ουσιαστική πρόοδος για την εξάλειψη αυτής της φρικαλεότητας που συμβαίνει στη Μαυριτανία. Καλούμε την Ευρωπαϊκή Ένωση να αναθεωρήσει και να διακόψει τα κονδύλια του Ευρωπαϊκού Ταμείου Ανάπτυξης μέχρι να καλυφθούν τα παραπάνω αιτήματα και τις κυβερνήσεις όλου του κόσμου να λάβουν επειγόντως μέτρα για την κατάργηση της αποτρόπαιας πρακτικής της δουλείας στον 21ο αιώνα.
Δείτε επίσης (από το ενημερωτικό μήνυμα του ψηφίσματος):
Ευχόμαστε όχι μόνο πρόοδο στον αγώνα κατά της δουλείας, αλλά και ρίζωμα της Ορθοδοξίας στη βασανισμένη αυτή χώρα, η οποία υπάγεται στην ιερά μητρόπολη Καρθαγένης του πατριαρχείου Αλεξανδρείας (περιλαμβάνει τα κράτη Μαρόκο, Τυνησία, Αλγερία, Μαυριτανία. Έδρα: Τύνιδα - βλ. εδώ). Η Ορθοδοξία θα βοηθούσε πολύ το μαυριτανικό λαό, όπως βοήθησε κι άλλους Αφρικανικούς λαούς, καθώς και όλους τους λαούς της υφηλίου, όπου εξαπλώθηκε. Φυσικά, εκεί είναι τρομερά δύσκολο και επικίνδυνο να γίνει ιεραποστολή. Όπως είχε αποκαλύψει σε ραδιοφωνική συνέντευξή του ο μητροπολίτης Καρθαγένης Αλέξιος, η Τυνησία παρακολουθεί στενά τους χριστιανούς (που πρέπει να είναι μόνο μετανάστες από ορθόδοξες χώρες) και κάθε υποψία ιεραποστολής σε μουσουλμάνους τιμωρείται αμείλικτα. Ο Θεός να δώσει τους κατάλληλους αγωνιστές, που θα υπερβούν τα εμπόδια με τη βοήθειά Του. Αμήν.
ΕΛΛΗΝΙΚΑ για το θέμα εδώ. Forty years a slave: Women start new lives in Mauritania
Female slaves in Mauritania have long suffered unimaginable pain and torment. Some are now free and have found the courage to speak out about their ordeals and their new lives.
Slavery was officially abolished in Mauritania in 1981 and criminalized in 2007. The dark-skinned Haratine ethnic group, however, was historically enslaved by the lighter-skinned Moors and continues to face widespread discrimination, violence, and social injustice.
There are still an estimated 155,000 modern-day slaves in Mauritania, most of them Haratines. Some 85 percent of the minority group are illiterate due to lack of access to schools and 90 percent receive no wages for manual labour. Haratine women are particularly harshly treated. More than 80 percent ofrape cases in 2014 involved violations of Haratine women. But thanks to support from local human rights groups and their own huge reserves of willpower, some Haratine women have overcome incredible hardship and are trying to forge new lives. Here are five such stories:
Oumoul Khayri, age 52
Since childhood, Oumoul Khayri has survived all the darkest sides of slavery: rape, alienation, dehumanisation, stolen wages and near-death beatings. She has watched, helplessly, as her daughters were raped, and mourned the death of her infant granddaughter, who died after being chained up inside a crate.
While she was one of the lucky ones – eventually set free in 2010 after the brother of her master advised him to “get rid of her” – she remains traumatised.
“I have survived all this, but I still have nightmares,” she told IRIN.
In spite of her past, Oumoul Khayari considers her release a new chance at a “normal” life: ““Each day, I go to my job in Arafat, sweeping and doing dishes, and then I come back and relax with my children, without anyone insulting me or ordering me around... I make tea when I feel like it and my children now go to school. They are no longer beaten.” — Oumal Khayari
Zeynabou, age 42
“The father of my daughters left us, so I have been the one fighting to take care of them,” Zeynabou told IRIN, as she pulled weeds from outside a soft drink bottling factory in Mauritania’s capital Nouakchott.
The divorce rate among Haratine women is among the highest in Mauritania – an estimated 70 percent, according to local professor and sociologist Cheikh Saad Bouh Camara.
“Haratines, because of the poverty, because of the illiteracy, because of the urbanisation, and other causes bounded to their fragile social status, are the most likely to be divorced,” he said. “They almost always marry within their community, often against their will”
Zeynabou, who once was enslaved to an influential family belonging to an east Mauritanian tribe, has since taken up gardening to support her and her family.
She says she hopes her story will be an inspiration to other Haratine women: ““Whenever I meet a Haratine woman, I tell her about my experiences and sacrifices... If she needs help freeing herself, I offer [aid] willingly. I invite her to take control of her destiny, despite the heavy legacy [of slavery] and discrimination.”
Zeynabou said that often times some people are “embarrassed” to see a female head of household, particularly one who is doing well for herself, but that she has begun to receive encouragement. She now successfully grows and sells a variety of plants, including exotic flowers, herbs and banana trees.
“The lines move,” she said. "Freedom is to stand up, to take responsibility for one’s experience, counting only on ourselves."
Wehba, age 44
At the El Mina market in Nouakchott, Wehba is an example of how work can lead to empowerment, even long-marginalised Haratine women. Although they once had, literally, nothing, Wehba and her sister taught themselves to sew and dye cloth veils.
“Today, we have more and more customers,” she told IRIN proudly, explaining that sales have helped her save enough money to start building her own home and send her children to school.
“We [my sister, children and I] used to live in a wooden shed,” she told IRIN. “Now, thanks to a microfinance loan… we have developed a small business… and I can feed, clothe and shelter my family properly.”
Haby, age 41
“My first goal in life is to help those who are still slaves,” said Haby, who was born into slavery and finally gained her freedom in July 2008. “I know there are many who are not yet free. Even human rights activists are not totally free. Many are in prison…But even this reality is concealed.”
Haby said she, like many others, lived in “inhumane conditions.”
“I was beaten and abused. I spent more time with the animals than with humans.”
Haby ultimately found comfort in spirituality from religion and learnt to rely on nobody but herself.
“The state has never done anything for me or my family,” she said, explaining that authorities often distribute food and water in her neighbourhood, but never stop at her home.
“Chicken legs, fish, rice, even money. But personally I never benefited. Their water tanks pass without seeing us, the former slaves. We are many in this neighborhood, but they [don’t see us].”
Aichana, age 50
“One day, I had a problem with my master’s wife,” said Aichana, who was enslaved from birth until the early 1980s in northern Mauritania by a shopkeepers' family. “She refused a visit from my husband, saying he was dirty and wild and could not see me or my children. Then she staged an evil plan against me.”
Aichana said that while her master was away for a business trip, two policemen came to arrest her while she was working in the kitchen.
“At first I refused to go with them,” she said. “But the next day they came back with a custody officer… and on the advice of friends who told me not to defy public authority, I went with them… leaving my children with my master’s wife. I still regret my ignorance… but was illiterate and didn’t understand police procedures.”
She was separated from her children and eventually sent back to her native village, where life has been hard.
“Currently, I do not have a job. My health is too fragile following my experience… I have muscle problems in my back.”
Despite her adversity, Aichana says she will continue to strive for a better life.
“Fighting, I cannot stop fighting,” she said. “As long as I live, I will continue to fight. The fact that I have been set free is not the most important thing. This does nothing, knowing that there are still slaves out there. I will not abandon my nieces and nephews. I will advocate and fight for them until my last breath.”
Photographs and story by By Mamoudou Lamine Kane NOUAKCHOTT, 4 June 2015 mk/jl/ag/tl
Free Biram, end slavery in Mauritania - Biram Dah Abeid Still Imprisoned: Latest Developments
I became a slave at age 5. Every day I looked after the herd. Every night I was raped by my master. I always thought, without understanding, that this was normal.In Mauritania, where I’m from, hundreds of thousands of people are still held this way today. But I was lucky. My brother escaped his masters and found an organization working to stop slavery. He asked them to help free me. But when they came to take me away, at first I completely refused. I couldn’t imagine a life away from my masters, a life where you worked no matter what, even if pregnant or giving birth. This was the only life I had ever known.The man who came for me, and who has dedicated his life to freeing others like me, is now behind bars for daring to speak out against slavery. But in seven days there is a court appeal and he could be released. If hundreds of thousands of people around the world speak out for Biram Dah Abeid, we can break his chains so he can continue helping others break theirs. Join me now.
- Haby mint Rabah, with Avaaz
To Mohamed Ould Abdel Aziz, President of Mauritania, the European Union and all world leaders:
As citizens of the world, we believe that slavery must be entirely abolished in all its forms. We call on you to do everything in your power to ensure anti-slavery leader Biram Dah Abeid and his colleagues are freed immediately and unconditionally, repression of abolitionists stops, legal recognition is given to anti-slavery organisations, and real progress is made to end this human cruelty in Mauritania. We call on the EU to review and suspend European Development Fund payments unless these actions are taken, and all world governments to take urgent action to end the shame of 21st century slavery.
The Unrepresented Nations and Peoples Organization (UNPO) has gathered recent news and first-hand information about the current developments in Mauritania. On 11 November 2014, the Mauritanian Government arrested eight anti-slavery activists during a peaceful protest march, including the high-profile campaigner Biram Dah Abeid. Since then, the Government has stepped up its clampdown of anti-slavery activists, particularly members linked to the IRA-Mauritania (Initiative for the Resurgence of the Abolitionist Movement). Moreover, according to Amnesty International, four IRA-Mauritania members arrested in early November are still imprisoned and awaiting trial.
The current developments are particularly worrying due to the wide presence of modern-day slavery in Mauritania. According to the recently-published 2014 Global Slavery Index, there are over 155,000 people trapped in modern slavery in the country, accounting for over 4 percent of the entire population. This makes Mauritania the country with the highest prevalence of slavery in the world. Despite outlawing slavery three times and making it a criminal offence in 2007, the Mauritanian Government has failed to genuinely tackle the problem.
Biram Dah Abeid, the President of IRA-Mauritania, was previously arrested in 2010 and 2012. He received the death sentence in 2012 for burning the ‘Abrégé de Khlil’ (a non-sacred interpretation of Islam). Yet, his execution is still pending. Despite such harassment, he has been widely recognized by the international community for his brave campaigning. In 2013, he was awarded both the UN Human Rights Prize and the Front Line Defenders Award.
Following the alarming circumstances and reports of the torture of some imprisoned anti-slavery campaigners, UNPO wishes to draw attention to the ongoing situation in Mauritania. It calls for the immediate and unconditional release of imprisoned anti-slavery activists and for the Mauritanian authorities to stop its current clampdown on the anti-slavery movement (please click here for our Press Release).
Timeline of Events:
26 June 2015 On 26 June 2015, Mauritanian media announced the provisional release of antislavery activist and President of the NGO Kawtal, Djiby Sow, for health reasons. According to his family, his medical condition is worrying. Mr Sow suffers from the consequences of the hunger strike he participated in with his fellow activists Mr Biram Dah Abeid and Mr Brahim Jiddou. He suffers from kidney complications and skin problems. The NGO Kawtal Ngam Yellitaare expressed its gratitude toward Ms Fatimata Mbaye, lawyer and President of the Mauritanian Human Rights Association; international and national organisations; and diplomatic institutions, for the efforts they have put into pressuring the authorities to release Mr Djiby Sow. The United States Embassy in Nouakchott published a press release welcoming the release. Meanwhile, the medical condition of Mr Abeid is still deteriorating. According to the International Human Rights Federation, he suffers from stomach and dental pain as well as hypertension. He does not have access to medical attention in prison and the strict diet that his condition requires is not respected by the prison authorities. The appeal trial of Mr Abeid, Mr Ramdhane, Mr Sow and Mr Jiddou is still pending. 22 June 2015
It has now been more than seven months since Biram Dah Abeid was incarcerated on 11 November 2014.
IRA members Dr Saad Ould Louleyd and Ms Marieme Cheikh have recently been released and are now both leading a delegation to raise IRA’s voice abroad.
The delegation led by Dr Louleyd, travelled to the United States and was welcomed by members of the Mauritanian community in Washington, DC on 10 June. Later, they travelled to Philadelphia and met with the mayor of the city. The delegation will continue travelling to several big American cities where they are planning to meet NGOs and members of the civil society.
The second delegation, led by Ms Cheikh, but also by leading member of Kawtaal Mr Malik Lom, is travelling around Europe and arrived in Germany on 16 June. The group will also visit other European countries such as Italy and France.
Mauritanian President Mr Aziz came across IRA protesters during his visit to the region of Brakna. The activists were holding photos of Biram Dah Abeid, Brahim Jiddou and Djibi Sow, and signs asking for Biram to be freed and Aziz to resign. In response to this protest, the President decided to preventively arrest all IRA activists living around Rosso before his visit to the city. It was reported that these arrests were accompanied by torture, which has become a common practice under the ruling of President Aziz. These arrests have not discouraged the IRA activists, who continue to demonstrate two to three times a week in both Nouakchott and Aleg.
11 May 2015 According to the latest news received by IRA activists, Mr Abeid and Mr Jiddou’s appeal trial is scheduled to take place on 22 May 2015 in Aleg. Mr Abeid and Mr Jiddou’s lawyers have nevertheless asked for a release on bail until the trial, but have not yet received any official response from the authorities. IRA members, Mr Ahmed Amou Ould Moustapha, a radiologist, and Mr Mohamed Baba, a university professor, both living and working in France, visited imprisoned IRA activists in Aleg on 15 April 2015. They found anti-slavery Biram Dah Abeid and Brahim Jiddou determined and in relatively good health. Mr Abeid reported feeling thankful for the actions led by IRA in the south of France, Paris, Brussels, Rome, Geneva, Berlin, Washington, and many other cities. IRA-France has been organizing a mock tribunal with other French NGOs, such as Amnesty International France or Agir Ensemble pour les Droits de l’Homme. His wife, Ms Leyla Mint Ahmed, has been organizing the resistance movement in Aleg. Mr Jiddou’s family has been facing a hard financial situation, since his high school teacher salary has been suspended, while his family lacks other means of subsistence. Mr Moustapha and Mr Baba also visited anti-slavery Mr Djiby Sow on 24 April in Nouakchott, Mauritania, where he was transferred after participating in a hunger strike with Mr Abeid and Mr Jiddou in January 2015. He suffers from kidney complications and skin problems.
24 March 2015
On 19 March 2015, Nouakchott Criminal Court delivered its verdict on the trial of IRA activists Mr Brahim Jiddou, Mr Yacoub Inalla and Mr Sabar Ould Houssein, condemning them to six, five and seven months in prison, respectively. IRA-Mauritania has underlined that this verdict highlights the great influence of Ulamas on the Mauritanian justice system, and is believed to be a result of the fact that the Government feels threatened by the widespread support the abolitionist movement is enjoying at the international level. Mr Jiddou, Mr Inalla and Mr Sabar Ould Hossein were arrested on 24 October 2014 after having been excommunicated by Imam Ahmedou Ould Lemrabott Ould Habibou Rahmane.
From 16 to 20 March, a UNPO delegation travelled to Mauritania with the primary objectives to visit Mr Biram Dah Abeid, who is a member of the UNPO Presidency, in prison and to assess efforts at the national level to combat slavery and its aftermaths. In addition to meeting with various governmental agencies, the two delegates also had the opportunity to talk to representatives of IRA-Mauritania, SOS Esclaves, Collectif des Victimes de la Répression (COVIRE), Collectif des Rescapés et Militaires (COREMI), Touche pas à ma nationalité, and several other civil society actors.
IRA members have expressed their joy after this verdict, by gathering in front of the civil and women’s prison of Nouakchott, where they will wait for their fellow activists to be released.
11 March 2015
The trial of IRA members Brahim Jiddou, Yacoub Inalla and Sabar Houssein, arrested on 24 October 2014 after having been excommunicated by Imam Ahmedou Ould Lemrabott Ould Habibou Rahmane, began on 5 March 2015.
During the trial, the prosecution demanded a two-year prison sentence and a fine of 60,000UM for the activists. The lawyers of IRA members have underlined the very political tone of the accusations and the trial. The verdict is expected to be delivered on 19 March 2015.
On 9 March 2015, several dozens of IRA supporters met in front of the Courthouse in Aleg to demand the release of Biram Dah Abeid, Brahim Ould Bilal and Djiby Sow. The police and guard units on patrol violently dispersed the peaceful gathering. Several demonstrators were injured, including activist Fatimata Fall Mint Achour, who was taken to the regional hospital by fellow campaigners.
This week, for unknown reasons, prison guards have searched the cell of IRA activist Dr Saad Ould Louleid. Immediately following the inspection, the activist noticed the disappearance of his money, watch and other valuables. The IRA activists have also been repeatedly subjected to verbal and physical harassment by other prisoners. The assaulted activists filed complaints to the penitentiary authorities, without success.
26 February 2015
The negotiations between Mr Biram Dah Abeid, Mr Brahim Ramdhan Bilal, Mr Sow Djiby and the administration of the prison of Aleg where they are detained, were successful, also thanks to the assistance of a delegation of the National Bar Association (ONA). All three prisoners obtained the right to receive visits from their friends and families three days a week. Additionally, they can now have access to sunny parts of the prison, practice sports, listen to the radio and watch the television. They have also been told that their cases have been transferred to the Nouakchott Court of Appeal. Following these developments, the three anti-slavery activists sent a letter to the Prosecutor to announce the end of their hunger strike.
In the meantime, a delegation of the Bar Association visit the three prisoners of conscience, Mr Biram Dah Abeid, Mr Brahim Bilal Ramdhan and Mr Djibi Sow, in prison. The association states that the prisoners are in 'the right frame of mind' and calls upon the international community to lead a strong and urgent action leading to the release of the anti-slavery activists. It is further reported that Mr Djibi Sow is no longer participating in the hunger strike on the advice of his doctors.
23 February 2015
After the demands in their letter sent on 19 February are not met, Biram Dah Abeid, Brahim Bilal Ramdhan and Jibril Mamadou Sow being an indefinite hunger strike in protest. For more information, read our press release and copies of the ultimatum letter.
19 February 2015
The Belgian branch of IRA-Mauritania hold a sit-in demonstration in front of the European Parliament on this day in order to denounce the arbitrary arrests over the last few months and the daily human rights violations taking place in Mauritania.
UNPO recieves a copy of an ultimatum letter sent by Biram Dah Abeid, Brahim Bilal Ramdhan and Jibril Mamadou Sow to the Mauritanian authorities. In the letter they make three demands: 1) that they are transferred to the prison within the correct jurisdiction in Nouakchott; 2) that their families and loved ones, from whom the prisoners have been denied from seeing, are allowed visitation rights; 3) that their fellow prisoners who are also being arbitrarily detained are given their right to a fair trial.
The letter also stipulates that if these demands are not met then the three prisoners will begin passive protestation in the prison, and any harm that comes to them thereof will be the responsibility of the Mauritanian authorities.
13 February 2015
The trial of Mariem Mint Cheikh Dieng, Dr Saad Louleyd and Yacoub Ould Moussa is postponed to Thursday, 19 February 2015, after the judge cut short the questioning of Ms Cheikh Dieng by a defense lawyer. The lawyers of the accused then walk out of the courtroom in protest. IRA-Mauritania activists and supporters had gathered outside the courthouse to demand the acquittal of the three human rights activists as well as the release of all other detained and imprisoned anti-slavery campaigners, including Biram Dah Abeid.
12 February 2015
Several hundred members and supporters of IRA-Mauritania demonstrate gather in front of the courthouse in Nouakchott demanding the release of the detained and imprisoned anti-slavery activists. The trial of Dr Saad Louleyd and other IRA-Mauritania members has been postponed several times over the last week but finally starts today.
10 February 2015
Mr Biram Dah Abeid’s wife, Mrs Leila Ahmed Khliva, states that she has been denied access to the prison and can therefore not visit her husband.
5 February 2015
The trail against Dr Saad Louleyd, the spokesperson of IRA-Mauritania who had been arrested on 11 November 2014, Mariem Mint Cheikh Dieng and Yacoub Ould Moussa starts in the regional court in Nouakchott. They have been charged with organizing, calling for and participating in an unauthorized protest and being members of an unrecognized organization. However, the trial is postponed to Thursday, 12 February 2015. The judge gives no reason for this decision. However, activists believe that today’s court date was rushed and only organized in order to end the hunger strike, which started on 3 February 2015. It should also be noted that Dr Saad Louleyd suffers from diabetes and needs daily medical monitoring, which he has been refused for at least part of his detention.
In anticipation of the start of the trial, members and supporters of IRA-Mauritania hold a sit-in protest outside the courthouse. The protesters demanded the acquittal of the three activists, greater justice and the eradication of slavery in the country. The police, armed with tear gas and batons, monitor the situation closely.
3 February 2015
Seven anti-slavery activists and IRA-Mauritania members currently awaiting trial start a hunger strike to protest against the continued delay of their trials. The seven activists are Dr Saad Louleyd (IRA-Mauritania’s spokesperson who was arrested on 11 November 2014), Mariem Mint Cheikh Dieng (the private secretary of Biram Dah Abeid arrested on 12 November 2014), Yacoub Ould Moussa, Yacou Inalla, Saber Houssein, Brahim Ould Jiddou and Baba Traoré. The latter four activists have been in detention since the end of October 2014.
The strikers also demand that Mr Sabar Houssein receives adequate medical assistance. Mr Sabar was beaten by prison guards in Dar Naim before being transferred to a prison in Nouakchott and has yet to receive medical assistance despite his condition deteriorating.
26 January 2015
The motion tabled by Jeremy Corbyn MP in the British Parliament has, so far, been signed by 16 MPs. According to the UK Parliament’s website, the majority of such early day motions receive only one or two signatures, while around 70 or 80 a year receive over one hundred.
22 January 2015
During a press conference in Nouakchott, the spokesperson of the Mauritanian Government and Minister of Relations, Mr Izid Bih Ould Mohamed Mahmoud, reportedly announces that the Mauritanian Government is not against holding early Presidential elections. Allegedly, he further points out that following the demand of the opposition for early elections, the Government had proposed talks regarding this matter, to which the opposition has not yet responded. UNPO will continue to monitor developments regarding potential early Presidential elections in Mauritania.
20 January 2015
The delegation of the European Union in Mauritania issues a statement raising its concern regarding the heavy sentence imposed on the abolitionist campaigners on 15 January 2015. The delegation reiterates the commitment of the EU to respect all human rights, including the rights of association and peaceful protest, and promises to monitor further developments regarding this case with particular attention. It also encourages the Mauritanian authorities to adequately tackle slavery and strengthen national unity through peaceful dialogues.
19 January 2015
Local sources inform UNPO that a sit-in protest, organized by IRA-Mauritania and the anti-slavery organization Kawtal following the announcement of the verdict, was violently suppressed by the police using tear gas. Several activists were beaten, forcibly abducted and dropped off dozens of kilometers away from the location of the protest. Among the people injured was Mr Boubacar Messaoud, President of the anti-slavery organization SOS Esclaves, who has been hospitalized. Some protesters are still missing after being taken away by authorities. Mr Elhaj Ould Elid, the head of IRA-Mauritania in Riyadh, was able to send a message asking for help, however, he was unable to communicate his location.
On the same day, the Chair of the Subcommittee on Human Rights (DROI) of the European Parliament, Ms Elena Valenciano, releases a press statement condemning the imprisonment of the three activists, including Biram Dah Abeid. Ms Valenciano calls for the unconditional and immediate release of the imprisoned anti-slavery campaigners, for the Mauritanian authorities to repeal the court verdict and stop the use of force against abolitionist protesters.
16 January 2015
The U.S. Department of State releases a press statement expressing its concern over the two year prison sentence of Mr Abeid, Mr Bilal Ramdhane and Mr Sow. The statement further called for a fair, transparent and impartial review of the verdict and committed itself to continuing to support the struggle against slavery in the country.
The prominent Congressman and member of the Democratic Party, Mr Eliot L. Engel, makes a personal statement regarding the recent court verdict stating that he is ‘deeply disappointed to hear of the sentencing’. In addition, he calls upon the Mauritanian authorities to release the imprisoned activists and to allow IRA-Mauritania to register legally.
15 January 2015
The court announces its verdict in the case against the nine anti-slavery activists arrested on 11 November 2014, including Mr Biram Dah Abeid. While two thirds of the activists are acquitted, Mr Biram Dah Abeid, Brahim Bilal Ramdhane (Vice-President of IRA-Mauritania) and Djibi Sow (President of the anti-slavery organization Kawtal) are sentenced to two years in prison.
Following the announcement, supporters of IRA-Mauritania remain outside the Tribunal of Rosso calling for the release of the three campaigners under strict surveillance from the security forces before the police use tear gas to disperse the protesters. One activist expresses his shock stating that there was no evidence justifying such a conviction. Moreover, the lawyers of the three campaigners vow to appeal the verdict.
In the British Parliament, Jeremy Corbyn MP tables an early day motion condemning the sentence of the three anti-slavery activists in Mauritania. The motion expresses concern about the detention and treatment of the activists, the trial conditions and the possible ramifications of this sentence on Mauritania’s civil society, as well as the global struggle against modern slavery. It calls upon the UK Government to raise these concerns with the Mauritanian authorities and the UN High Commissioner on Human Rights, and to cooperate with its partners in the EU regarding this issue.
31 December 2014
The criminal court in Rosso rules to put the file of the imprisoned activists under advisement and will announce its verdict on 15 January 2015. The application for bail by the defense lawyers is rejected.
29 December 2014
As the trial against Mr Abeid and the other activists arrested on 11 November 2014 continues, the prosecution asks for a prison sentence of 5 years, a fine of 540,000 UM (the equivalent to about 1800 US dollars) and for the confiscation of all property belonging to IRA-Mauritania.
25 December 2014
Meanwhile, Mohamed Cheikh Ould Mkhaitir is sentenced to death in Mauritania for allegedly insulting the Prophet Mohammad. Mr Mkhaitir was arrested on 2 January 2014 after he had published an article about the caste system and slavery in Mauritania on his blog. Although the article criticizes some of the actions of the prophet, the 28-year-old denies insulting the prophet and claims that the article has been misinterpreted.
During the hearing on 23 December 2014, Mr Mkhaitir was left without a lawyer to defend him, as his original lawyer decided to resign after he and his family received death threats. The state-appointed attorneys later also distanced themselves from the case due to receiving similar threats.
24 December 2014
The criminal court in Rosso (South) starts the proceedings against Biram Dah Abeid, six other members of IRA-Mauritania and Djiby Sow, President of the anti-slavery organization Kawtal. The accused are charged with inciting violence, disturbing public order, offending members of the authorities and being members of an unregistered organization.
The proceedings start after a 5-hour delay, while a crowd has gathered outside the courthouse peacefully protesting for the release of the activists. When being allowed to address the allegations against him, Mr Abeid accuses the Mauritanian regime of targeting the leaders of the Haratin community, including himself. He points out that the caravan was authorized by the Ministry of Interior and that its participants were well organized and peaceful. Moreover, he states that IRA-Mauritania had filed an application to become a registered organization a long time ago but, as of yet, had not received a rejection from the authorities. After around 3 hours, the judge suspends the trial till the next day, 25 December 2014.
On the same day, the Embassy of the United States of America in Mauritania publishes a press statement calling for a transparent, fair and objective trial of the imprisoned activists. It further states that it is closely monitoring the proceedings and the situation of the IRA-Mauritania campaigners.
23 December 2014
The National Assembly of Mauritania unanimously adopts a resolution calling for the European Parliament to stop interfering in the internal affairs of the country. The resolution takes note of the European Parliament urgent resolution from 18 December 2014 regarding the recent developments in Mauritania and highlights the alleged efforts and success of the Mauritanian Government to adequately tackle slavery. It further states that the National Assembly regrets and rejects the stipulations contained in the European Parliament resolution. It calls upon the Mauritanian Government and all national stakeholders, including human rights organizations and economic actors, within Mauritania to defend the country’s sovereignty.
18 December 2014
The European Parliament passes an urgent resolution on Mauritania, in particular on the case of Biram Dah Abeid, following weeks of lobbying work by UNPO. The vote is approved almost unanimously by the 751 Members of the European Parliament (MEPs) following a debate in the Strasbourg hemicycle, during which MEPs from all political groups denounced the arrest of Biram Dah Abeid, and calls for his immediate release. The resolution also reiterates the importance of Mr Abeid’s IRA-Mauritania movement, and underlines the necessity of dismantling slavery in Mauritania.
17 December 2014
UNPO learns that the imprisoned activists and their lawyers are notified of a hearing that is supposed to take place on the same day in front of the judge. On the advice of their lawyers, Mr Abeid and the other detainees refuse to appear before the court. The lack of notice for the hearing infringes Mauritanian trial procedures and, according to the lawyers, constitutes an infringement of due process. As stipulated in Mauritanian law, defendants have the right to legal counsel, the right to present a defense and the right to advance notification of judicial proceedings.
The court, as a response to the refusal of the defendants to appear before the judge, reschedules the hearing for Wednesday, 24 December 2014.
On the same day, the British Foreign and Commonwealth Office replies to the parliamentary question submitted by Angus Robertson MP on 11 December 2014. The office assures that they know about the recent arrests and are following the situation closely. The statement further explains that the British authorities have met with a range of stakeholders involved with the issue, including members of the IRA-Mauritania and have discussed the matter with their partner in the EU on 3 December 2014. The office promises to ‘continue to engage with Mauritania on human rights issues’.
15 December 2014
UNPO learns that a Mauritanian government delegation will be travelling to Strasbourg this week in order to discourage MEPs from passing a strong Urgent Resolution. This resolution aims to pressure the Mauritanian authorities to release Biram Dah Abeid and his fellow activists and thoroughly address persistent slavery in the country.
In addition, Biram Dah Abeid's advisor Hamady Ould Lehbouss reports that the Mauritanian authorities have confiscated Mr Abeid's phone, although a judge had authorised Mr Abeid to receive visitors and have access to a mobile phone while in prison. Mr Lehbouss suspects that the Mauritanian authorities have denied Mr Abeid access to his phone to prevent him from giving regular updates to the campaigners fighting for his release, as they fear such contact might counter their lobbying work in Europe.
12 December 2014
The OHCHR issues a report made by its delegation in Mauritania. The delegation was sent to investigate allegations of torture and poor conditions of detention for those who were arrested on 11 November and in the subsequent weeks, and to investigate allegations of disproportionate force used against the activists during the unauthorized demonstration.
The delegation met with authorities involved in the arrest and detention, as well as some of the activists themselves. They reported that "in general, the conditions of detention in the places that were visited do not comply with the minimum international standards, most particularly the detention units and their ventilation."
However, they concluded that there was no evidence suggesting that acts amounting to torture had occurred. They also concluded that there was not enough evidence to determine whether there had been a disproportionate amount of force used in the arrest of the activists and if ill treatment had occurred in the first days of their detention. Therefore, “the Office remains concerned by the allegations that were made on this issue."
The OHCHR urges the Mauritanian government to launch a thorough and independent investigation, free an individual who is detained only for having peacefully protested, that all registers of detainees are maintained properly to help keep detention conditions transparent, and to ensure that all detainees have constant access to medical care.
On the same day, two Members of the House of Representatives of the Netherlands, Professor Eric Smaling and Mr Harry van Bommel (both members of the Socialist Party), publish a parliamentary question asking the Dutch Minister of Foreign Affairs if he knows how the imprisoned activists in Mauritania are being treated. Moreover, they ask if he agrees with Amnesty International's demands that the Mauritanian Government must end its clampdown on anti-slavery activists and release the detained campaigners unconditionally, and if he is willing to get in touch with Mauritanian authorities to express his concern over the situation.
11 December 2014
Angus Robertson, a Member of the Parliament of the United Kingdom belonging to the Scottish National Party (SNP), addresses a written parliamentary question at the British Foreign and Commonwealth Office asking what representation the UK Government has made to the Mauritanian Government on the continued detention of Mr Biram Dah Abeid and the other imprisoned anti-slavery activists in Mauritania.
8 December 2014
Biram Dah Abeid publishes a letter from prison with the help of his lawyers. In the letter, the anti-slavery activist warns the crackdown on civil society by the Mauritanian Government could lead to nation-wide tensions and conflicts that might be irreversible. He further notes that his colleagues and he demand their ‘right to appear before the justice of men’. He promises that: ‘We will leave prison when and only when this has been realized, unless we are expelled, in which case we will return and re-assume our position as oppressed people waging a struggle’.
4 December 2014
Charles Tannock and Mark Demesmaeker, Members of the European Parliament, submit an urgent parliamentary question asking for a written answer from the European Commission regarding the recent arrests in Mauritania. The questions asked if the Vice-President of the Commission is aware of these recent developments, if she will call upon the Mauritanian authorities to release the imprisoned campaigners and increase the Commission’s efforts to encourage the Mauritanian authorities to adequately tackle slavery.
27 November 2014
Yacoub Moussa, a member of IRA-Mauritania, is arrested 16 days after the original wave of arrests occurred. This signals a resolve on the part of the Mauritanian government to continue its suppression of civil society and political opposition.
20 November 2014
Biram is taken before an Investigative Judge, who confirms the following charges being held against him: Inciting violence, disturbing public order, offending a member of the authorities (outrage à l’autorité) and being a member of an unregistered organization.
The Investigative Judge denies bail to Biram but provides no explanation or reasons for the denial. Biram, therefore, remains in detention.
19 November 2014
The President and a large delegation of the National Bar Association of Mauritania visit Biram and the other imprisoned campaigners in prison. The delegation tells the detainees that they consider them to be prisoners of conscience and that the National Bar Association will defend them. The activists also receive a visit by members of the anti-slavery organization SOS Esclaves (SOS Slaves) led by the President of the organization, Mr. Boubacar Messaoud.
Reports indicate the prisoners face horrible conditions due to the small sizes of their cells and the sweltering humid heat. They hardly get to sleep. More worryingly, however, is the alleged treatment of Dr. Saad Louleyd, the spokesperson of IRA-Mauritania. Currently imprisoned in Nouakchott, he has been apparently tortured. He was denied access to his medication, which he needs due to his diabetes, was deprived of sleep for several days and was not allowed to wash himself for six days. The police and public prosecutor also tried to get him to sign minutes of his interrogation, which did not conform to the actual answers he had given. He refused to do so. It is unknown at this point whether his situation has improved.
The two activists arrested on 12 November 2014 are referred to the prosecution and put on probation. They are ordered to pay a fine of 20,000 Mauritanian Ouguiya each (roughly 55 Euros). According to Minimum-Wage, this is just below the Mauritanian minimum monthly wage for adults.
14 November 2014
On 13 and 14 November 2014, Biram Dah Abeid is able to give interviews to several news agencies, including Voice of America and Deutsche Welle. He informs Voice of America that he is accused of ‘racism’ and that the authorities are threatening to prosecute him for inciting hatred, which can carry a prison sentence of 15 years.
The activists arrested on 11 November, 2014, are charged with various crimes, including ‘working in an unauthorised organisation’, ‘violating public order’, ' inciting violence’ and ‘offending the authorities’. While, according to the BBC, the Mauritanian authorities accuse the IRA-Mauritania of distributing racist propaganda, sowing racism and hatred and being an organization of extremists.
13 November 2014
A non-violent protest occurs in Rosso and Nouakchott calling for the release of recently arrested activists. The Mauritanian authorities use this opportunity to arrest Mariem Cheikh, a high level officer of IRA-Mauritania.
12 November 2014
Two other IRA-Mauritania members, Chedad Mohamed and Mohamed Vadoua, are arrested in Nouakchott. There are reports of some of the other arrested activists allegedly being tortured.
Further protests take place in Nouakchott calling for the release of the imprisoned campaigners.
11 November 2014
On the morning of 11 November 2014, Biram Dah Abeid and at least eight other anti-slavery activists are arrested following a peaceful march against slavery. Among the arrested are also the Vice-Presdient of IRA-Mauritania, Mr. Brahim Bilal Ramdhane, and the President of the anti-slavery NGO Kawtal, Mr. Djiby Sow.
The activists are campaigning with the Caravan of Liberty in the town of Chgara when the Mauritanian gendarmerie, on the orders of the local Wali, use tear gas and stun grenades to stop them. The activists are assaulted by the police before being arrested and taken to prison in the regional capital Rosso. According to some reports, Biram is originally not involved in the caravan and only arrived after the police tried to halt the march.
The headquarters of IRA-Mauritania in Nouakchott is closed by the police, who accuse the NGO of spreading hatred. The spokesperson for the organization, Dr. Saad Ould Louleyd, is also arrested.
At night a demonstration calling for the immediate release of the imprisoned activists in Nouakchott is dispersed using tear gas.
The known names of the arrested activists are: Biram Dah Abeid, Brahim Bilal Ramdhane, Khattri Rahel, Cheikh Vall, Dah Boushab, Abidine Matalla, Samba Diagana, Hassane Mahmoud, and Djiby Sow.
7 November 2014
IRA-Mauritania re-launches the Caravan of Liberty campaign with the objective of denouncing the exploitation of the Haratin and other marginalized sections of society from landowners. The campaign further aims to force the State to initiate genuine land reforms granting ownership to those who currently are working and have always worked on these lands.
The initiative originally started in January 2013 to raise awareness among the national and international communities about slavery in Mauritania and to pressure the Mauritania Government to properly implement its anti-slavery legislation. The Caravan of Liberty consists of a convoy of activists, who travel from town to town to hold marches and public gatherings.
3 November 2014
Three other IRA-Mauritania members (Brahim Jiddou, Baba Traoré and Yacoub Inalla) are arrested after they publicly defend the IRA at a mosque in Nouakchott.
The same day, all four recently arrested IRA-activists are charged with disruption of prayer, incitement to hatred and rebellion against authority. Mr. Sabbar Hussein is jailed, while the others are released but placed under judicial control. However, later reports speak of all four activists remaining in prison.
They join two IRA-Mauritania members (Hanana Mboyrick and Boubacar Yatma) already imprisoned earlier in the year, who still have not been released.
1 November 2014
Mr. Sabber Hussein is arrested following his public denouncement the day before.
31 October 2014
During the prayer at the biggest mosque in Nouakchott, Mr. Sabbar Hussein, an IRA-Mauritania member, publicly denounces land exploitation and slavery and accuses the mufti of supporting it.
Mid-October 2014:
Deutsche Welle reports that the Imam of the largest mosque in Nouakchott has called for Biram Dah Abeid to be murdered for allegedly insulting Islam.
21 June 2014:
Biram Dah Abeid finishes second in the Mauritanian presidential elections, receiving a total of 8.67 percent of the votes. However, Abeid strongly denounces the elections results citing wide-spread fraud by the ruling party of Mauritania.
Mauritania: Jailed presidential candidate and anti-slavery activists must be released
The Mauritanian authorities must release three activists - including a prominent opposition politician - jailed today for holding anti-slavery rallies, Amnesty International said. Police used tear gas and batons to disperse the protestors in front of the court who were demonstrating against the judgment.The court in the southern town of Rosso handed down two-year sentences to three anti-slavery activists and human rights defenders, Brahim Bilal, Djiby Sow and Biram Ould Dah Ould Abeid, a former presidential candidate. They have been convicted of membership of an unrecognized organization and of taking part in an unauthorized assembly. Seven other activists were acquitted.“The conviction of these activists for taking part in peaceful protests on charges which are vague and open to abuse violates their human rights to free expression and freedom of peaceful assembly,’’ said Gaetan Mootoo, Amnesty International West Africa Researcher.“The failure to obtain a permit for a peaceful assembly should never be the basis for imprisonment. Their conviction appears to be politically motivated with members of the group targeted on account of their peaceful activism. The authorities should take immediate steps to release them while their appeal is pending.”Biram Ould Dah Ould Abeid is the President of the Initiative for the Resurgence of the Abolitionist Movement (IRA) and was the runner-up in June’s presidential elections. He also won the UN Human Rights Prize in 2013.He was arrested in Rosso on 11 November, along with 10 other IRA members during their peaceful campaign to raise awareness about land rights for people of slave descent (land slavery). In Mauritania, slave descendants who work on land without any rights are forced to give a portion of crops to their traditional masters. Police stopped the meeting citing the absence of any authorization documents, despite the IRA having requested them. The group were charged on 15 November and detained in Rosso without being allowed family visits. “The intensifying crackdown on anti-slavery activists in Mauritania has no legal justification and is symptomatic of the government’s lack of respect for human rights,” said Gaetan Mootoo, Amnesty International’s West Africa Researcher. “The authorities must respect the right of all citizens to demonstrate peacefully.’’
St. John Chrysostomos Greek Orthodox Monastery 4600 93rd Street Pleasant Prairie (Kenosha), WI 53158 Tel: (262) 694-98508:30am, Paraklesis, followed by anointing - (The Holy Icon will remain at the monastery until 2:00pm)
St. Mary Antiochian Orthodox Church 6330 W 127th St. Palos Heights, IL 60463 Tel: (708) 239-000410:00am, Supplicatory Canon to the Theotokos, followed by anointing - (The Holy Icon will remain at the church until 2:00pm)
The Holy Icon will be available for veneration throughout the services. If Molebni or memorial services are requested in the presence of the Holy Icon, please contact the clergy in advance. Anointing with myrrh from the Holy Icon will also take place following the services. Please inquire with the churches beforehand. Everyone is welcome to come and see this great miracle God has bestowed upon us!
Troparion to the Myrrh-streaming Iveron Icon
Tone 7 From thy holy icon, O Lady Theotokos, / blessed myrrh has flowed abundantly. / Thou hast thereby consoled those in exile faithful unto thee, / and hast enlightened the unbelievers by thy Son's light. / therefore, O Lady, with tears we bow down to thee. / Be merciful unto us in the hour of judg
ment. / Lest having received thy mercy, we be punished as those who have been contemptuous of it. // But grant us through thy prayers to bring forth spiritual fruit and save us.
Τι και πώς Ήταν το βράδυ της παραμονής. Ζεστή νύχτα φτιαγμένη από Αύγουστο, αγωνία, απορία, φόβο και ικεσία. Στις εκκλησιές του εόρτιου της Παρθένου εσπερινού, αυτό που λένε "πλήθη λαού", φέτος όμως αλλιώς..... Ο λαός ήταν περισσότερο παρά ποτέ εκεί! Στα πόδια Της, γατζωμένος από τα ακρόνυχά Της να μην Την αφήνει να βαδίσει προς τα εγκώμια που Της έλεγαν οι ψάλτες, προς τα τεριρέμ που σπάθιζαν οι φτερούγες των αγγέλων, για να μην την χάσει και να μην χαθεί και ο ίδιος. Λευκά τακούνια γυναικών, τσάκισες ανδρικών παντελονιών, τζιν αγοριών και μακριά μαλλιά κοριτσιών σε ατέλειωτες ουρές για ένα κερί μπρος στις εικόνες Της που άπλωναν γαλήνη στους ναούς της Ελλάδας, φτιάχνοντας, το βράδυ εκείνο, νέες απαντοχές για τους ανθρώπους. Άφηνες ένα φίλημα και έβγαζες την καρδιά σου στην εικόνα, χάιδευες το Πρόσωπο, ξόδευες τα αποθέματα του βλέμματος στην αμεριμνησία του Παιδιού και στις βεβαιότητες που σου χάριζαν τα μάτια της Μητέρας. Δεν μιλούσες. Μόνο ξαναένιωθες εκείνο το τρεμούλιασμα της σιαγόνος, που είχες κάποτε ονομάσει "εξαιρετικών περιπτώσεων". Πίσω σου περίμενε η ουρά των ανθρώπων και συ δεν ήθελες να φύγεις. Κανείς δεν ήθελε να φύγει... "Παναγία μου"έλεγες, "Παναγία μου"... Μόνο αυτό και παραμέριζες κοιτάζοντάς Την και ζηλεύοντας αυτόν που, μετά από σένα, Την ατένιζε δακρυσμένος. Επιτάφιος της Θεοτόκου στη Ζιμπάμπουε (από εδώ) Ο κόσμος φέτος ήταν σιωπηλός, χαιρετιόταν με βουβό ασπασμό και τούτο το "Παναγία μου"το άκουγες, το οσφραινόσουν, το έβλεπες να λαμπυρίζει δάκρυα, το ψηλαφούσες στα ιδρωμένα χέρια, "χρόνια πολλά", το κατάπινες με την ευλογία του άρτου, το έσερναν τα χρυσά άμφια των παπάδων πάνω-κάτω στην αρτοκλασία και στην λιτανεία και έλεγες πως θα σβήσεις από το λίγωμα, θες από τον πόθο, θες από τα λιβάνια, θες απ'το μέλι που ανάβλυζαν οι ώρες που πήγαιναν να ξημερώσουν την μέρα Της! Οι μουσικές της μπάντας, οι κατησχυμένες εξουσίες του κόσμου -εν παρατάξει- να ακολουθούν την περιφορά "για τα μάτια του κόσμου"και ο κόσμος να μην έχει μάτια παρά μόνον για Κείνη! Κι Αυτή -πάνω στους ώμους των στρατιωτών- ατάραχη, γλυκιά, δικιά μας, να μην έχει άλλη έγνοια παρά το Παιδί της αγκαλιάς Της, τους ώμους των στρατιωτών -μην πονέσουν- και τους πόνους των ανθρώπων -μην χαθούν και δεν τους πάει όλους να τους αποθέσει στα πόδια του Υιού-. "Παναγία μου"....... Παναγία των μικρών σκουπιδιών, σαν ελόγου μου, άφησέ μας στην ασφάλεια της σκόνης των υποδημάτων Σου... Και, ποιος ξέρει, μπορεί εκεί που θα δρομείς γεμάτη πρεσβείες προς τον Κύριο, μπορεί -ελπίζω- εμείς τα σκουπιδάκια των παπουτσιών σου (κλεφτά, κατά τα ανθρώπινα, επωφελούμενοι του ελέους Του, κατά τα θεία) να βρεθούμε μακριά από την δίκαιη τιμωρία. Γιατί όπου πηγαίνεις Εσύ δεν υπάρχει τιμωρία, δεν θα μας μαλώσει κανείς όσο μας βλέπεις και, στο κάτω-κάτω, μικρά σκουπιδάκια είμαστε..... Ποιός θα μας αρνηθεί την χάρη να ανήκουμε στην σκόνη των μεσημεριών, που ξεκουράζεται στα ποδαράκια Σου; (Ξέρω πως είναι μεγάλο μου το θράσος -γι'αυτό που ζητώ- αλλά μήπως είναι το μόνο μου θράσος; ...Παναγία μου...)
Έχει γνώμη η Εκκλησία για την ανάγκη του ανθρώπου και ιδίως του νέου να ξεκουραστεί, να αλλάξει παραστάσεις κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού; Η απάντηση στο ερώτημα θα πρέπει να συνοδευτεί από έναν προβληματισμό. Έχει καταφέρει η Εκκλησία να δείξει στους νέους τον τρόπο ζωής που η ίδια προτείνει και να τους βοηθήσει να καταλάβουν ότι με γνώμονα αυτόν μπορούν όλες οι περίοδοι της ζωής να έχουν κατεύθυνση και νόημα;
Βλέποντας την πορεία του κόσμου και της ζωής μας οι συντεταγμένες της απάντησης δύσκολα μπορούν να είναι αισιόδοξες. Οι πολλοί ακολουθούμε τον τρόπο ζωής, τον πολιτισμό ο οποίος προτείνει για το καλοκαίρι ό,τι και για το υπόλοιπο διάστημα του χρόνου: φυγή από την καθημερινότητα, διασκέδαση, καταχρήσεις, πρόσκαιρες σχέσεις. Ακόμη και τα ταξίδια περιλαμβάνουν ελάχιστα από την επαφή με τον τρόπο σκέψης, ζωής, πολιτισμού των άλλων τόπων και ανθρώπων. Αν παρακολουθήσουμε ένα πρόγραμμα ξενάγησης σε έναν αρχαιολογικό χώρο, θα το διαπιστώσουμε πολύ εύκολα. Δεσπόζει η ιστορική πλευρά, οι λεπτομέρειες των κτισμάτων ή της τέχνης τους, όχι όμως η γνωριμία με το ήθος των ανθρώπων που δημιούργησαν με τον τρόπο ζωής τους και το γιατί του.
Κι όμως, μπορούμε να δούμε τη ζωή διαφορετικά και το καλοκαίρι προσφέρεται, ιδίως στην πατρίδα μας. Μία βόλτα στα εκκλησάκια των νησιών. Η μετοχή μας στην Παράκληση του Δεκαπενταυγούστου. Ένα βιβλίο που να προβληματίζει. Η δυνατότητα παρέας και επικοινωνίας με τους δικούς μας. Το κλείσιμο της τηλεόρασης και του υπολογιστή και η άρνηση του συνεχούς checkinστο Facebook, για να κρατούμε κάτι μόνο για μας, να γεμίσουμε από βιώματα, τα οποία θα μας βοηθήσουν να έχουμε να δώσουμε το χειμώνα. Η ξεκούραση που αυξάνει τα χαμόγελα και μειώνει την ένταση. Κυρίως όμως η εξάσκηση του νου και της καρδιάς ώστε να μπορούμε να υποψιαστούμε σε όποιον τόπο και να βρεθούμε τι κάνει την ιστορία του, το χτες του και το τώρα του διαφορετικό.
Η Εκκλησία συνεχώς προτείνει τον τρόπο της αγάπης. Και η αγάπη δεν στρέφεται μόνο προς τους ανθρώπους ως πρόσωπα, αλλά και προς τις εκφάνσεις της δημιουργικότητάς τους, όπως και προς τη φύση, το τοπίο, τη ζωή. Αγάπη σημαίνει ευθύνη να αφήνουμε τους τόπους, στους οποίους πηγαίνουμε, καθαρούς και από σκουπίδια και από αμαρτίες. Σημαίνει δημιουργικότητα και άνοιγμα της καρδιάς. Σημαίνει συνάντηση με τον άλλο, δίψα για να μάθουμε ποιος είναι, ποια είναι η ταυτότητά του.
Αυτός ο τρόπος μπορεί να δώσει άλλο νόημα στο καλοκαίρι. Το life- styleσύστημα προβάλλει για μίμηση και για είδηση τα πάρτυ των διάσημων, ένα καταναλωτικό ξόδεμα ποτών, μουσικής, χρημάτων, χρόνου, το άπλωμα των σωμάτων στις ακτές μόνο και μόνο για να τονιστεί το εξωτερικό κάλλος. Το ελληνικό καλοκαίρι όμως είναι μία καταπληκτική ευκαιρία να δούμε το εσωτερικό κάλλος του τοπίου, των ψυχών, της παράδοσης, της φύσης, αυτό το «ως εμεγαλύνθη τα έργα σου Κύριε» μέσα από το οποίο έρχεται η αναψυχή ολόκληρης της ύπαρξης. Ας δείξει η Εκκλησία σε νεώτερους και μεγαλύτερους με τον λόγο, τους ναούς της, τις κοινότητές της, την παράδοσή της ότι η περιήγηση και η αλλαγή τόπου δεν είναι τουρισμός, αλλά προσκύνημα στην ανάγκη για αλλαγή της καρδιάς!
Η Ι. Μ. Διονυσίου. Όλο και περισσότεροι Τούρκοι ζητούν να πάνε στο Άγιον Όρος.
Τούρκοι εντυπωσιασμένοι από το Άγιο Όρος Του Σταύρου Τζίμα
Καθημερινή. Εφημερίδα Καθημερινή της Κυριακής 21-6-2015. ΟΟΔΕ
«…Οι άνθρωποι εκείνοι που από τα μικρά μας χρόνια μάς τους παρουσίαζαν ως τρομακτικούς παπάδες με τις μαύρες γενειάδες, στην πραγματικότητα δεν είναι καθόλου τέτοιοι. Αντιθέτως, όλοι τους μας συμπεριφέρθηκαν με οικειότητα. Αισθανθήκαμε, μάλιστα, ότι, ακριβώς επειδή είμαστε Τούρκοι, επιδεικνύουν ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον».
Ο δημοσιογράφος Ερτογρούλ Οζκιόκ περιγράφει τις εντυπώσεις του «από το μέρος όπου έζησε τρεις ημέρες και τρεις νύχτες, αποκομμένος απ’ τον κόσμο». Τούρκος στο Αγιον Ορος; Ναι, ολοένα και περισσότεροι Τούρκοι ανακαλύπτουν το «Περιβόλι της Παναγίας», όπου, με ελάχιστες εξαιρέσεις, είναι καλοδεχούμενοι. Από τον πρόεδρο της Coca-Cola, Μουχτάρ Κεντ, γνωστούς δημοσιογράφους, όπως ο ο Ερτογρούλ Οζκιόκ, που μαζί με τον συνάδελφό του Αλι Εσάτ Γκιοκτσάλ έγραψαν στη χώρα τους ύμνους για τον Άθω, απλούς ανθρώπους που θέλουν να ζήσουν μια μοναδική εμπειρία, σε έναν «απόκοσμο τόπο», αλλά και πολλούς κρυπτοχριστιανούς.
«Εμείς δεν εξετάζουμε το θρήσκευμα, δεν κάνουμε διακρίσεις. Καθένας είναι ευπρόσδεκτος εδώ, αρκεί να σεβαστεί τον χώρο», τόνισε στην «Κ» ο πρωτεπιστάτης Συμεών Διονυσιάτης. Τι είδαν λοιπόν δύο Τούρκοι στο «Περιβόλι της Παναγίας»; Ο Οζκιόκ έγραψε στη «Χουριέτ» ότι το Αγιον Ορος είναι γνωστό στην Τουρκία από το παλιό θεατρικό έργο του Μουσαχιπζαντέ Τζελάλ «Ο Καδής του Αγίου Ορους», που αναφέρεται στην περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και εξιστόρησε, όπως και ο Γκιοκτσάλ, λεπτομέρειες από το «ταξίδι της απομόνωσης», με ορμητήριο την Ιερά Μονή Διονυσίου και ξεναγό τον καταγόμενο από το Μεσοχώρι της Κωνσταντινούπολης μοναχό Γαβριήλ.
Θερμή φιλοξενία
«Στο μυαλό κάθε Τούρκου υπάρχει το στερεότυπο του “Ρωμιού παπά”. Ανθρωποι ντυμένοι στα κατάμαυρα, κουρασμένα βλέμματα, μακριές γενειάδες, οι ορθόδοξοι ιερείς και μοναχοί είναι πολύ διαφορετικοί από τους καθολικούς και προτεστάντες ιερείς που βλέπουμε στις ταινίες. Πρώτα αντιλήφθηκα ότι οι ορθόδοξοι ιερείς και μοναχοί, σε σύγκριση με τους άλλους, είναι περισσότερο εσωστρεφείς. Σε αυτό πρέπει να συμβάλλει το μοναστικό πνεύμα. Οταν όμως σε γνωρίσουν, όταν δουν την ειλικρίνεια και την προσήνειά σου, αποκαλύπτεται η πραγματική τους προσωπικότητα. Και τις τρεις ημέρες δεν υπήρξαμε μάρτυρες κανενός υπαινιγμού επειδή ήμασταν Τούρκοι και μουσουλμάνοι. Αντιθέτως, μπορώ να πω ότι μας συμπεριφέρθηκαν περισσότερο ζεστά σε σύγκριση με φιλοξενούμενους από άλλες χώρες. Δεν μας έκαναν ποτέ λόγο για την οθωμανική κυριαρχία ούτε για τα όσα υπέστησαν οι ιερείς. Μας φέρθηκαν ανοιχτά και μας βοήθησαν σε κάθε θέμα». Σε άλλο σημείο, ο Τούρκος δημοσιογράφος αναφέρεται στην προτροπή μοναχού να εξομολογηθούν.
«Αν και ο Αλί Εσάτ εκδήλωσε προθυμία, εγώ ήμουν λίγο διστακτικός. Ο μοναχός που ήρθε να μας εξομολογήσει μάς ρώτησε αν ήμασταν βαπτισμένοι και κατόπιν αν αποδεχόμαστε τον Ιησού. Στην ισλαμική θρησκεία ο Ιησούς θεωρείται προφήτης, οπότε η απάντηση ήταν καταφατική, όταν όμως μας ρώτησε αν τον δεχόμαστε ως υιό Θεού, εγώ ήμουν μεν πλήρως ενημερωμένος για την τριαδική υπόσταση του Θεού κατά την ορθόδοξη διδασκαλία, αλλά το όλο σκηνικό για εμάς ήταν μια μπερδεμένη κατάσταση. Για ένα μουσουλμάνο ο προφήτης είναι προφήτης και ο Θεός Θεός. Αποτέλεσμα: Δεν μπορέσαμε να εξομολογηθούμε... Με άλλα λόγια, μείναμε με τις αμαρτίες μας... Δεν έχω όμως παράπονο. Εν τέλει, οι πιο όμορφες αμαρτίες μου μένουν σε μένα...». ["Ν": θεωρώ λάθος και χωρίς νόημα αυτή την προτροπή του ορθόδοξου μοναχού, αν βέβαια έγινε έτσι "ξεκάρφωτα". Αβάπτιστος άνθρωπος δεν μπορεί να λάβει τα μυστήρια της Εκκλησίας, άρα ούτε να εξομολογηθεί. Ίσως ο αδελφός τους προέτρεψε κατ'αρχάς να βαπτιστούν και μετά μίλησε για το όφελος της εξομολόγησης και τα σχετικά με τον Ιησού Χριστό κτλ., αλλά οι συνομιλητές του επικεντρώθηκαν σ'αυτό που τους φάνηκε πιο εντυπωσιακό ή παράξενο].
Ο Γκιοκτσάλ περιγράφει την ατμόσφαιρα της μεταμεσονύκτιας θείας λειτουργίας στη μονή. «Η ψαλμωδία ερχόταν μια από δεξιά, μια από αριστερά και μετατρεπόταν σε ενθουσιώδη χείμαρρο που κυλούσε στον διάδρομο. Ενα μαγευτικό φωνητικό τραμπάλισμα. Μπορεί η τέχνη να είναι μεταφυσική; Το βράδυ εκείνο πιστέψαμε ότι μπορεί. Παρακολουθούμε άφωνοι και μαγεμένοι... Το τρέμουλο των κεριών και το φως των καντηλιών, οι πολύχρωμοι κόσμοι των εικόνων και των αγιογραφιών, τα χρυσά, οι ίσκιοι... μοναδικός στις στιγμές του χρόνος για το κάθε τι...»
«Ολο και περισσότεροι Τούρκοι που επισκέπτονται τη Χαλκιδική και τη Θεσσαλονίκη, θέλουν να πάνε στο Αγιον Ορος. Το θαυμάζουν, το βλέπουν σαν μοναδικό μνημείο πολιτισμού», λέει στην «Κ» η πρόεδρος του Προαθωνικού Οργανισμού Τουρισμού Μαρία Πάπα. «Οσοι πάλι δεν μπορούν να περάσουν στον Αθω, ζητούν να κάνουν τον περίπλου με τα καραβάκια και μένουν εκστασιασμένοι».
π. Θεμιστοκλής Μουρτζανός ΒΗΜΑΤΑ,Προσκυνητής Μπροστά σε ένα ξεχωριστό γεγονός, το οποίο υπερβαίνει την δύναμη του νου για κατανόηση και ερμηνεία, ο άνθρωπος αισθάνεται περιέργεια, θαυμασμό και φόβο. Περιέργεια διότι είναι κάτι το οποίο δεν έχει ξαναζήσει, μπορεί μεν να έχει ακούσει από άλλους αλλά ο ίδιος δεν ήταν μέχρι τότε μάρτυράς του, με αποτέλεσμα να θέλει να μάθει περισσότερα γι’ αυτό και να σχηματίσει γνώμη προσωπική, να προσλάβει γνώση. Θαυμασμό διότι δεν μπορεί να το ερμηνεύσει με τις δικές του δυνάμεις και επομένως εξέρχεται του εαυτού του για να συμμετάσχει στο γεγονός και την ίδια στιγμή νιώθει εντός του απορία πώς είναι δυνατόν να είναι μάρτυράς του, πώς του επιτράπηκε μια τέτοια χάρη. Φόβο, διότι ό,τι μας ξεπερνά εκ των πραγμάτων δεν μπορεί παρά να μας υπενθυμίζει την σμικρότητά μας, το πεπερασμένο των δυνατοτήτων μας, αλλά και την αδυναμία μας να αντισταθούμε στην ένταση του βιώματος, το οποίο μας ρίχνει χαμαί, και μας κάνει να φοβόμαστε για το τι μέλλει γενέσθαι σε μας, αν θέλουμε να αλλάξει η ζωή μας και πώς θα είναι πραγματικά μετά από αυτό. Ένα μοναδικό γεγονός γεννά ταραχή στην καρδιά μας, μόλις περάσει η απόλυτη έντασή του. Είναι η μνήμη του που μας συνταράσσει, είναι η αίσθηση ότι δεν θα το ξαναζήσουμε, κάποτε είναι και η αγωνία να μην μας ξανασυμβεί διότι ο εαυτός μας δεν ήταν έτοιμος ή δεν μπορεί να το αντέξει ξανά.
Τέτοια γεγονότα στα οποία στεκόμαστε εκστατικοί είναι το μυστήριο της αγάπης και το μυστήριο του θανάτου. Είτε συμμετέχουμε σ’ αυτά, είτε γινόμαστε μάρτυρές τους στη ζωή των άλλων, τα δύο αυτά μυστήρια γεννούν περιέργεια, θαυμασμό και φόβο. Τόσο η αγάπη, όσο και ο θάνατος δεν οικειοποιούνται μέσα από περιγραφές βιβλίων ή εικόνων, αλλά γίνονται προσιτά στον άνθρωπο όταν εκείνος τα βιώνει. Διότι αφήνουν την δυνατότητα διαμόρφωσης προσωπικής γνώμης και πρόσληψης άμεσης γνώσης, όχι απλώς ικανοποιώντας την εκ φύσεως περιέργειά μας, αλλά δίνοντάς μας την ευκαιρία να εξερευνήσουμε τις διαστάσεις και τις δυνατότητές της ίδιας μας της φύσης. Η ζωή σε όλες της τις μορφές και δυνατότητες αποτυπώνεται στην αγάπη και τον θάνατο. Αυτό γεννά θαυμασμό και απορία. Πώς έχουμε προικισθεί με την δυνατότητα να κατανοούμε τι σημαίνουν αγάπη και θάνατος και να εκφράζουμε αυτή την κατανόησή μας όχι απλώς με περιγραφές και λόγους, αλλά με την μετοχή όλης μας της ύπαρξης στα συμβεβηκότα τους; Όταν αγαπούμε, εξερχόμαστε του εαυτού μας, ανοιγόμαστε στον άλλο, ο οποίος γίνεται σημείο αναφοράς μας. Διψούμε για κοινωνία και διαπιστώνουμε ότι κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Ενεργοποιούμε όλο μας τον εαυτό, σώμα και ψυχή, και το πρόσωπό μας εξίσταται διαπιστώνοντας ότι δεν υπάρχει μόνο για τον εαυτό του. Όταν βλέπουμε τους άλλους να πεθαίνουν, βιώνουμε την αδυναμία της κοινωνίας. Ο άλλος μπορεί να παραμένει σημείο αναφοράς για μας, όμως εκείνος δεν μπορεί να ανταποκριθεί. Δεν μετρά η βούλησή του, η δική του δίψα για κοινωνία, η διάθεσή του. Νέκρωση των πάντων επάνω του. Πώς εν μιά ροπή κάτι τέτοιο είναι εφικτό;
Και στα δύο γεγονότα ο φόβος έρχεται να συνοδεύσει τα βιώματα. Στην αγάπη ότι αυτό που ζούμε μπορεί να μην κρατήσει ή να μην είναι επαρκές. Ότι ο χρόνος και η ποιότητά του μπορεί να μην φτάσουν, διότι τόσο εμείς όσο και τα πρόσωπα που αγαπούμε και μας αγαπούνε είναι πεπερασμένα. Η αγάπη φαίνεται μία διαδικασία δοκιμής, πρόσκαιρης πληρότητας, η οποία εύκολα μπορεί να κορεστεί. Την ίδια στιγμή ο θάνατος των άλλων μάς υπενθυμίζει τον δικό μας θάνατο, την μοναδική βεβαιότητα ότι ο χρόνος και η κακία ή η απροσεξία των άλλων θα νικήσουν την ποιότητα των χαρισμάτων μας, την μοναδικότητα του προσώπου μας, ακόμη κι αν αντισταθούμε με όλες μας τις δυνάμεις και με όλα τα μέσα τα οποία ο νους και ο πολιτισμός μας έχουν δημιουργήσει.
Υπάρχει όμως και ένα τρίτο μυστήριο, το οποίο μας ξεπερνά. Είναι αυτό του μυστηρίου της φανέρωσης του Θεού στον κόσμο και στον άνθρωπο. Είναι το θαύμα τού να διαπιστώνουμε ότι υπάρχει Θεός και μάλιστα όταν βλέπουμε το είδος τη μορφής Του. Όταν διαπιστώνουμε ότι νους, καρδιά, πνεύμα, σώμα, ολόκληρη η ύπαρξή μας μπορεί να ατενίσει φανερά ή μυστικά κάτι από το μεγαλείο του Θεού, ένα ίχνος της δόξας Του. Και είναι αυτή η προσωπική γνώμη και γνώση ένα γεγονός που μας βοηθά να εξερευνήσουμε τις δυνατότητες της ίδιας μας της φύσης. Διότι μέσα από την θέα του μυστηρίου του Θεού συνειδητοποιούμε Ποιος είναι ο Δημιουργός και την ίδια στιγμή ο Ανακαινίζων ημάς. Και γεννιέται έτσι ο θαυμασμός για το μέγεθος της Αγάπης. Διότι ο Θεός αγάπη εστί. Και η δόξα Του καταυγάζεται μέσα στην αγάπη Του, η οποία γίνεται δημιουργική. Και είμαστε εμείς τα δημιουργήματά Του.
Οφείλουμε την ύπαρξή μας στην αγάπη του Θεού. Οφείλουμε την δυνατότητα της αιωνιότητας στην αγάπη του Θεού. Οφείλουμε την δυνατότητα της βιώσεως του Φωτός και της Χαράς που έχουν διάρκεια και δεν είναι πρόσκαιρα γεγονότα στην αγάπη του Θεού. Την ίδια στιγμή αυτή η αποκάλυψη εντός μας, ότι ο Θεός είναι Προσωπικός, ότι αγάπη εστί, και ότι τα πάντα επάνω μας είναι δωρεές αυτής της αγάπης, γεννά φόβο. Διότι το θέλημά μας προτάσσει της αγάπης Του την αγάπη για τον εαυτό μας. Για το δικό μας θέλημα. Το εγώ μας, το οποίο δεν βλέπει το πεπερασμένο του, αλλά υποκύπτει στον πειρασμό ότι θα υπάρχει για πάντα. Ότι μπορεί και μόνο του να τα καταφέρει. Ότι μπορεί να υποτάξει τους πάντες στις επιθυμίες του, εξουσιάζοντάς τους.Ότι μπορεί να ζήσει χωρίς τον Δημιουργό και Ανακαινίζοντα. Αλλά, ακόμη κι αν δεν σκεφτόμαστε και δε ζούμε έτσι, διαπιστώνουμε ότι είμαστε μικροί, αδύναμοι και υποταγμένοι στο χρόνο και στη φθορά για να ατενίσουμε το πρόσωπο του Ζώντος Θεού, να Τον κρατήσουμε εντός μας, όπως επίσης και ότι Εκείνος δεν υποτάσσεται στις δικές μας επιθυμίες, αλλά πορεύεται ανερμήνευτα για την δική μας λογική. Διότι βλέπει τα πάντα στον ρου του μέλλοντος και της αιωνιότητας και όχι με γνώμονα το παρόν, το οποίο αποτελεί την δική μας παράσταση.
Το μυστήριο του Θεού έζησαν οι τρεις μαθητές, ο Πέτρος, ο Ιάκωβος και ο Ιωάννης, στο όρος Θαβώρ, στο οποίο συνανήλθαν με τον Κύριο Ιησού, καθιστάμενοι μάρτυρες της Μεταμορφώσεώς Του. Είδαν το πρόσωπό Του να λάμπει όπως ο ήλιος και τα ιμάτιά Του να γίνονται λευκά όπως το φως (Ματθ. 17,2). Και συνειδητοποιώντας μέσα τους τι είχε γίνει, εκτός από την περιέργεια για το Ποιος ήταν τελικά ο Διδάσκαλός τους, ένιωσαν και τον θαυμασμό για την δική Του δόξα, για την συνομιλία Του με τον Μωυσή και τον Ηλία, για την χάρη που η όλη εμπειρία εξέπεμπε, για την αγάπη και την πληρότητα που ένιωθαν προσλαμβάνοντες φως από το Φως. Την ίδια στιγμή όμως ένιωσαν και τον φόβο, καθώς έγιναν μάρτυρες της γνώσεως ότι ο Θεός είναι Τριαδικός δια της νεφέλης και της πατρικής φωνής. Το μυστήριο ξεπερνούσε τις δικές τους δυνάμεις, τα όριά τους. Δεν είναι μόνο ότι δεν θα άντεχαν να συνεχίζουν να το ζούνε. Είναι και το ότι κατάλαβαν πόσο μικροί, υποταγμένοι στον χρόνο, στη φθορά και την αμαρτία ήταν. Είναι και ο φυσικός φόβος του μικρού απέναντι στον Μεγάλο, όταν η αγάπη του μικρού δεν είναι τόσο πλήρης, αλλά μέσα της είναι αναμεμειγμένη με βιώματα συμφέροντος, υποταγής και αβεβαιότητας για το Ποιος είναι τελικά αυτός τον οποίο αγαπούνε.
Γι’ αυτό και ο Χριστός πλησιάζει τους μαθητές, τους αγγίζει και τους λέει: «Εγέρθητε και μη φοβήσθε» (Ματθ. 17, 7). Σηκωθείτε και μη φοβόσαστε. Αυτός είναι ο λόγος του Κυρίου και προς όλους μας όταν έχουμε εντός μας το μυστήριο του Τριαδικού Θεού. Ας εγερθούμε από την παράδοση στο θέλημά μας. Από την πρόσκαιρη περιέργεια. Από έναν θαυμασμό που δεν γίνεται βίωμα και επίγνωση της αλήθειας την οποία καλούμαστε να βιώσουμε και που είναι ο Ίδιος. Ας μην φοβηθούμε ότι θα χάσουμε τον Θεό ή δεν θα είμαστε ικανοί γι’ Αυτόν, διότι η δική Του αγάπη έξω βάλλει τον φόβον. Ας εργαστούμε για να Τον αγαπήσουμε έτι περισσότερο. Και την ίδια στιγμή ας αφήσουμε το μυστήριο εν τη Εκκλησία να φωτίσει τις καρδιές μας και να τις οδηγήσει στην δίψα για αιώνια συνάντηση μαζί Του. Για να προσλάβουμε φως εκ Φωτός που είναι ο Ίδιος. Και μέσα από την σχέση μαζί Του και τα άλλα δύο μυστήρια της ζωής, η αγάπη και ο θάνατος, θα φωτιστούν κι αυτά. Η αγάπη θα αποκτήσει διάρκεια διότι δεν θα είναι το «εγώ» μας, το οποίο θα απειλεί να την καταρρακώσει, αλλά η δίψα για έξοδο από αυτό, για θυσία και αφιέρωση. Και ο θάνατος, δια της αναστάσεως, δεν θα είναι ο ακατανίκητος εχθρός, αλλά η στάση και το πέρασμα για την αιώνια συνάντηση με Εκείνον σε όλη Του την δόξα.
Εορτάζει η Εκκλησία μας την Μεταμόρφωση του Κυρίου μας στην ακμή του θέρους. Και μας υπενθυμίζει ότι η περιέργεια, ο θαυμασμός, ο φόβος μπροστά Του δεν πρέπει να παραμένουν βιώματα του παρόντος χρόνου, άλλοτε χρήσιμα, άλλοτε αγχωτικά, αλλά τρόπους με τους οποίους θα αφήσουμε τον μεταμορφωθέντα Χριστό να βοηθήσει να μεταμορφωθεί και η δική μας ζωή. Διότι αυτοί οι τρόποι αποκαλύπτουν την αγάπη Του, την μόνη έκφραση αληθινής δύναμης. Αρκεί να Τον συνοδεύουμε εν τω Θαβωρείω όρει της Εκκλησίας, στον τρόπο της οποίας ο Δημιουργός και ο Ανακαινίζων νεοποιεί και την δική μας ύπαρξη, αφήνοντας κατά μέρος ό,τι μας χωρίζει από Αυτόν. Ο παρών χρόνος είναι η πρόγευση. Κατεβαίνοντας από το όρος, όπως οι μαθητές, μπορούμε πλέον να γνωρίζουμε τον αληθινό προορισμό μας. Και η συνάντηση μαζί Του θα δώσει νόημα σε κάθε έργο μας, ακόμη και στον τρόπο με τον οποίο θα βλέπουμε τον πολιτισμό, τη ζωή, την εποχή μας. Είναι το ελλείπον ήθος, το οποίο μας δίδει ελπίδα νίκης κατά της φθοράς. Ο καθένας μας ας δώσει την δική του απάντηση. Δείτε επίσης: Η Γιορτή του Φωτός! (6 Αυγούστου)
Ο Σπύρος σπούδασε στην Αθήνα, είναι Έλληνας υπήκοος και εγκλωβίστηκε στη δίνη του εμφυλίου στο Μπουρούντι. Συνελήφθη, βασανίστηκε και κρατείται στις φυλακές. Συγκλονίζει η επιστολή του προς την Ελλάδα και την Ευρωπαϊκή Ένωση
news247 Αύγουστος 05 2015 09:31 Τη χειρόγραφη επιστολή ενός αξιωματικού της μπουρουντιανής αστυνομίας, ο οποίος βρίσκεται φυλακισμένος στη Μουραμούγια της Αφρικής από τις 27 Ιουνίου, δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα Έθνος. Η επιστολή είναι γραμμένη σε άψογα ελληνικά, καθώς ο αποστολές είναι απόφοιτος της Ελληνικής Σχολής Ναυτικών Δοκίμων και κάτοχος της ελληνικής υπηκοότητας. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στην Ελλάδα απέκτησε το όνομα Σπύρος και είναι Έλληνας πολίτης εδώ και πολλά χρόνια. Κάποια στιγμή εγκαταστάθηκε στο Μπουρούντι της Αφρικής, έγινε αξιωματικός της Αστυνομίας, παντρεύτηκε μια δικηγόρο και μαζί απέκτησαν μια κόρη που είναι σήμερα 3,5 ετών. Το Μπουρούντι βρίσκεται τους τελευταίους μήνες σε πολιτική κρίση με εμφύλιο πόλεμο, ταραχές και δολοφονίες. Ο Σπύρος Χαγκαμπιμάνα (με τη μπλε στολή στη φωτογραφία) βρέθηκε στη δίνη του κυκεώνα κατά τη διάρκεια των αντικαθεστωτικών διαδηλώσεων. Ως υπαρχηγός του τμήματος Επιχειρήσεων δέχθηκε εντολές και αφόρητες πιέσεις να προβεί σε χρήση εκτεταμένης βίαιης καταστολής των διαδηλωτών, ακόμα και σε δολοφονικές ενέργειες. Αντιστάθηκε σθεναρά, συνελήφθη και υποβλήθηκε σε φρικτά βασανιστήρια. "Βρίσκομαι φυλακισμένος αποκλειστικά και μόνο λόγω τς εναντίωσής μου να κάνω χρήση βίας και να προβώ σε δολοφονίες άμαχων διαδηλωτών. Η ζωή μου βρίσκεται σε άμεσο και αναπότρεπτο κίνδυνο εντός των φυλακών"γράφει ο ίδιος στην επιστολή που συνέταξε από το κελί του στη φυλακή προς τους υπουργούς Εξωτερικών και Δικαιοσύνης της Ελλάδας, καθώς και με τον Έλληνα Ευρωβουλευτή Νότη Μαριά, που έχει ασχοληθεί με το θέμα των παραβιάσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο Μπουρούντι. Ως Έλληνας πολίτης, απευθύνει δραματική έκκληση για νόμιμη παρέμβαση. Βασανιστήρια "Επί δέκα ολόκληρες ημέρες υποβλήθηκα σε φρικτά και απάνθρωπα βασανιστήρια, με σκοπό τον εξαναγκασμό μου σε απόσπαση δήθεν ομολογίας. Στις 8 Ιουλίου οδηγήθηκα στις φυλακές της Muramvya με την ψευδή και ανυπόστατη κατηγορία της "απόπειρας πραξικοπήματος", που επισείει εξοντωτικές ποινές. Βρίσκομαι στην άνω φυλακή υπό άθλιες και φρικτές συνθήκες κράτησης. Έχω δικαιολογημένους φόβους ότι δεν θα τύχω δίκαιης δίκης", αναφέρει ο Σπύρος σε άλλο σημείο της επιστολής του. Οι δικηγόροι του στη Ευρώπη βρίσκουν απολύτως δικαιολογημένους τους φόβους του. "Η απελευθέρωσή του πρέπει να είναι άμεση και χωρίς όρους. Τα ευρωπαϊκά όργανα πρέπει να εξαντλήσουν τα όρια των αρμοδιοτήτων τους για να διασφαλίσουν τη νομιμότητα, όσον αφορά την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στο μπουρουντιανό λαό, που εναντιώνεται στο καθεστώς"εξηγούν στο Έθνος οι κ.κ. Ανδρέας και Αλέξης Αναγνωστάκης. Πηγή: Έθνος (εδώ, όπου και περισσότερα). Η σελίδα του στο Facebook εδώ. Σημ. του αρχικού blog: Γνώρισα τον Σπύρο την Μεγάλη Εβδομάδα του 2014 στό μοναστήρι της Παναγίας Χρυσοπηγής, στο Πολυδένδρι. Είχε έλθει στην Ελλάδα με το παιδί του και την σύζυγό του για ένα πρόβλημα υγείας του παιδιού. Είναι νομικός και συμμετείχε στίς διαπραγματέυσεις για τό τέλος του αιματηρού εμφυλίου στό Μπουρούντι. Μετά από θητεία στό ναυτικό του Μπουρούντι (στην λίμνη Βικτώρια), έγινε αξιωματικός της αστυνομίας. Ευαίσθητος άνθρωπος, εξαιρετικής ευφυίας, πληρώνει τό τίμημα της ανθρωπιάς του και σηκώνει τον Σταυρό της θυσίας γιά τον πλησίον, σαν πραγματικός μάρτυρας της πίστης μας. ΑΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΤΑ ΑΔΥΝΑΤΑ ΔΥΝΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ !! Γ.Π. "Ν": Παρακαλούμε για άμεση παρέμβαση όχι μόνο των πολιτικών & διπλωματικών αρμοδίων, αλλά και του Πατριάρχη Αλεξανδρείας. Ο Θεός και η Παναγία & ο άγιος Σπυρίδωνας ας βοηθήσους τον αδελφό μας! Ας σημειώσουμε ότι στο Μπουρούντι υπάρχει ηρωική ορθόδοξη επισκοπή, που αγωνίζεται για το λαό της υπό τις φρικτές αυτές συνθήκες.
