 |
| Ο άγιος Ονούφριος |
Με την ευκαιρία, θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο για το γυμνισμό. Συγχωρέστε με, αν σας σκανδαλίσω άθελά μου, λόγω της αφροσύνης μου, αδελφοί μπλογκοναύτες, είτε διερχόμενοι είτε ναυαγήσαντες στη μπλογκονησίδα μας.
Ο γυμνισμός είναι ένα επαναστατικό αίτημα υπέρβασης των κοινωνικών συμβάσεων και του υποκριτικού ηθικισμού - δηλ. της δήθεν σεμνότητας, που όμως κρύβει από κάτω σκληρότητα και άλλα πάθη. Επομένως, ως βάση είναι σωστός. Επίσης είναι απόλυτα κατανοητή η επιθυμία των ανθρώπων να μη χρειάζονται πλέον τα ρούχα: ας μην ξεχνάμε ότι, κατά την Αγία Γραφή, στον παράδεισοοι άνθρωποι "ήταν γυμνοί και δεν ντρέπονταν", όχι γιατί ήταν ανόητοι, αλλά γιατί ήταν πνευματικά αγνοί. Η ντροπή ήρθε με το προπατορικό αμάρτημακαι σημαίνει την απώλεια της εμπιστοσύνης και της αγάπης μεταξύ μας.
Εικ.: Ο Θεός (με τη μορφή του Χριστού, γιατί δε μπορούμε να Τον ζωγραφίσουμε αλλιώς) ευλογεί τον άνθρωπο-εικόνα Του, πρόσωπο προς πρόσωπο (από το βιβλίο Θρησκευτικών της Β΄ Λυκείου).
Για να έχει όμως και σωστά αποτελέσματα η πρακτική αυτή, θα έπρεπε οι άνθρωποι να είναι άγιοι, δηλ. να μη βλέπουν το διπλανό τους και τον ίδιο τον εαυτό τους με σεξισμό και η στάση τους να μην οδηγεί σε σεξουαλική ελευθεριότητα, για την οποία παραπέμπω εδώ.
Ο άνθρωπος, ιστορικά, δεν είναι ο πρωτόπλαστος πριν την πτώση, αλλά ο εαυτός μας όπως τον ξέρουμε, μετά την πτώση και με μια ζωή γεμάτη πτώσεις. Αν βλέπεις το γυμνό συνάνθρωπό σου με αγάπη, χωρίς σεξισμό, αν δεν έχεις την ιδέα ότι είναι καλό και σωστό να "πηγαίνουν όλοι με όλες" ή "με όλους" χωρίς φραγμούς, ή κι αν έχεις αυτή την ιδέα γιατί νομίζεις πως τους φραγμούς τους έθεσαν κάτι κομπλεξαρισμένοι ανέραστοι τύποι ή παπάδες, τότε, φίλε μου / φίλη μου, έχω να σε προσκαλέσω στην Ορθοδοξία.
Βέβαια - άλλο ένα θέμα, που οφείλεται στα συνεχή στραβοπατήματα του δυτικού αιρετικού χριστιανισμού, αλλά και σε άστοχες επιρροές που δεχτήκαμε εμείς τα τελευταία χρόνια, αγνοώντας κάπως τις πνευματικές μας ρίζες - ένας γυμνιστής, όπως κι ένας χίπιςκι ένας αναρχικόςκαι μια φεμινίστριακ.τ.λ., πιθανόν έχει αποκηρύξει και τη θρησκεία και το Θεό, αγνώντας φυσικά ότι η Ορθοδοξία δεν είναι θρησκείακι ότι υπάρχει άμεση γνώση του Θεού (άρα και βεβαιότητα για την ύπαρξή Του) και μια ορθόδοξη παράδοση χωρίς ηθικισμό. Το "θεό" που έχει αποκηρύξει αυτός δεν τον πιστεύουμε ούτε εμείς!
Σ' αυτό τον πνευματικό δρόμο καλώ κάθε ανατρεπτική ψυχή, κάθε επανασταστημένο αδελφό μου άνθρωπο. Αληθινά, δεν υπάρχει πιο επαναστατημένος άνθρωπος από έναν πραγματικό ορθόδοξο χριστιανό, ιδιαίτερα από έναν άγιο.Το ότι γιορτάζουμε γυμνούς αγίους και αγίους που έζησαν ως τρελοίστο περιθώριο της κοινωνίας το αποδεικνύει, νομίζω. Ναι ή όχι;
Εικ.: Στιγμιότυπο από τη ζωή του αγίου Βασιλείου της Μόσχας. Ο άγιος εικονίζεται δύο φορές (δύο σκηνές στην ίδια εικόνα).
Για μια βόλτα στα στέκια μας:
Ο Δρόμος προς το Φως: οι άγιοι διδάσκαλοι της Ορθοδοξίας & οι αντίστοιχοι των θρησκειών
Η αρμονία των πλασμάτων και η κληρονομιά του γέροντα Παΐσιου
Ταρσώ, η "τρελή για το Χριστό": ελεύθερη, ακατανόητη και αγία
Ο άθεος (;) διά Χριστόν σαλός των Εξαρχείων
Ο νέος που καταράστηκε το Θεό (και έγινε ο π. Σεραφείμ Ρόουζ)
Ένα παιδί με την Ασκήτρια
Έρωτας, σεξ, γάμος & μοναχισμός
Ένα μυστήριο που μας κυνηγάει από παιδιά
Βάλε φωτιά στις σκέψεις μου!
ΕΛΑ ΟΠΩΣ ΕΙΣΑΙ!
Ζήσε πέρα από τα όρια!
Ένας άστεγος, μια τυρόπιτα & μια πνευματική σόμπα δώρο του Χριστού
Άντε και πίστεψα - τώρα τι κάνουμε;
 |
| Ο άγιος Πέτρος ο Αθωνίτης ο Θεοφόρος |